Pomnik Lotnika w Warszawie
Z Wikipedii
Współrzędne: 52°12'59.03" N 20°59'17.79" E
Pomnik Lotnika (oryg. nazwa "Pomnik Lotników") – pomnik znajdujący się na skrzyżowaniu alei Żwirki i Wigury z ulicą Wawelską w Warszawie.
Jest to pomnik polskich lotników walczących za Polskę podczas I wojny światowej. Zaprojektował go w 1923 r. Edward Wittig. Model pomnika wystawiono w 1929 r. na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu. Przedwojennego odsłonięcia dokonano 11 listopada 1932. Pomnik ten był pierwszym w Europie pomnikiem poświęconym lotnictwu.
Do 1944 stał na placu Unii Lubelskiej[1]. Jedną z kotwic narysował Jan Gut, kotwicę po przeciwnej stronie Jan Bytnar "Rudy". Używając do tego specjalnie skonstruowanego przez Rudego wiecznego pióra, uzyskali bardzo trwały napis - był widoczny jeszcze przez kilka lat po wojnie. Pomnik zniszczony przez niemieckich hitlerowców po upadku powstania warszawskiego, został zrekonstruowany przez Alfreda Jesiona. Ponownego odsłonięcia dokonano 9 września 1967 w nowej lokalizacji (skrzyżowanie ulic Żwirki i Wigury z Wawelską). Szczątki oryginalnego cokołu Pomnika Lotnika zostały porzucone w parku przy ul. Kwatery Głównej na Grochowie, gdzie leżą do dziś.
