Porozumienie Camp David

Z Wikipedii

Porozumienie Camp David zostało podpisane 18 września 1978 roku przez egipskiego prezydenta Anwar Sadata i izraelskiego premiera Menachem Begina. Podpisanie porozumienia nastąpiło po 12 dniach tajnych negocjacji prowadzonych w rządowym ośrodku wypoczynkowym Stanów Zjednoczonych w Camp David. Dwa izraelsko-egipskie porozumienia zostały podpisane w Białym Domu w obecności prezydenta Jimmy Cartera. Porozumienia doprowadziły do zawarcia w 1979 traktatu pokojowego pomiędzy Izraelem a Egiptem.

Spis treści 1 Wprowadzenie 2 Rozmowy 3 Zawarte porozumienia 4 Konsekwencje 4.1 Pokojowa Nagroda Nobla 5 Traktat pokojowy 6 Przypisy 7 Bibliografia 8 Zobacz też 9 Linki zewnętrzne

[edytuj] Wprowadzenie

10 listopada 1977 egipski prezydent Anwar Sadat ogłosił gotowość do rozpoczęcia negocjacji pokojowych z Izraelem, a następnie w dniach 19-21 listopada jako pierwszy arabski przywódca przyjechał z oficjalną wizytą dyplomatyczną do Izraela. Doszło do przełomowego spotkania z premierem Beginem i historycznego przemówienia w Knesecie. Egipt w zamian za wycofanie wojsk izraelskich zaproponował Izraelowi bezpieczeństwo i pokój. 25 grudnia 1977 Menachem Begin przyjechał z oficjalną wizytą dyplomatyczną do Egiptu. Rozpoczęto oficjalne pokojowe negocjacje pomiędzy Izraelem a Egiptem.

[edytuj] Rozmowy

W dniach 5-17 września 1978 roku odbyły się rozmowy pokojowe Menachema Begina z Anwarem Sadatem w rezydencji amerykańskich prezydentów Camp David. W rozmowach uczestniczył amerykański prezydent Jimmy Carter.

[edytuj] Zawarte porozumienia

18 września 1978 podpisano dwa izraelsko-egipskie porozumienia:

• Podstawy dla Pokoju na Bliskim Wschodzie - składało się z trzech części. Pierwsza część tworzyła podstawy dla przyszłych negocjacji w sprawie utworzenia palestyńskiego samorządu w Strefie Gazy i Zachodnim Brzegu Jordanu. Zostały one później odmiennie zinterpretowane przez Izrael, Egipt i Stany Zjednoczone tworząc liczne nieporozumienia. Druga część tworzyła podstawy pod zawarcie porozumienia pokojowego między Izraelem a Egiptem. Trzecia część tworzyła zasady, które powinny być stosowane w kontaktach Izraela z arabskimi sąsiadami.
• Podstawy dla Traktatu Pokojowego między Egiptem a Izraelem - tworzyło podstawę do traktatu pokojowego, który został podpisany 6 miesięcy później. Porozumienie rozstrzygało przyszłość Półwyspu Synaj, z którego Izrael zgodził się wycofać w ciągu trzech lat wszystkie swoje wojska. Z Synaju mieli zostać ewakuowani wszyscy żydowscy osadnicy (około 4,500 ludzi). W zamian Egipt zgadzał się na nawiązanie normalnych stosunków dyplomatycznych z Izraelem, uznając tym samym prawo do istnienia państwa Izrael. Egipt gwarantował również swobodną żeglugę izraelskich statków przez Kanał Sueski i inne drogi wodne, takie jak Cieśniny Tirańskie. Postanowiono ograniczyć siły wojskowe: izraelskie w odległości do 3 km od granicy egipskiej oraz egipskie w odległości 30 km od granicy izraelskiej.

Zawarte porozumienia były powiązane z gwarancjami Stanów Zjednoczonych udzielenia Izraelowi i Egiptowi wielomiliardowych dotacji. Egipt od 1979 do 1997 otrzymywał 2 mld USD rocznie. Dodatkową pomocą była modernizacja egipskich sił zbrojnych, które stały się jednymi z największych na Bliskim Wschodzie. Natomiast Izrael otrzymywał 3 mld USD rocznie. Dodatkową pomoc stanowiło wybudowanie przez Stany Zjednoczone dwóch baz sił powietrznych na pustyni Negew.

[edytuj] Konsekwencje

Proces pokojowy spotkał się z oburzeniem państw arabskich, których przedstawiciele (Algieria, Jemen, Libia, Syria i Organizacja Wyzwolenia Palestyny) spotkali się 24 września 1978 w Damaszku. Postanowiono wówczas zerwać stosunki dyplomatyczne i gospodarcze z Egiptem. Miała być to forma ukarania Egiptu za politykę pojednania z Izraelem. Następnie w listopadzie 1978 ministrowie państw arabskich na konferencji w Bagdadzie ustalili szczegółową listę sankcji gospodarczych, które miały zostać nałożone na Egipt w razie zawarcia pokoju z Izraelem.

[edytuj] Pokojowa Nagroda Nobla

16 grudnia 1978 Menachem Begin i Anwar Sadat otrzymali Pokojową Nagrodę Nobla.

Dla Begina był to moment osobistego spełnienia. Udowodnił swoje pełne zaangażowanie w izraelsko-arabski proces pokojowy na Bliskim Wschodzie. Odmienił swój wizerunek z nacjonalistycznego radykała na prawdziwego męża stanu, który przeszedł do historii.

[edytuj] Traktat pokojowy

26 marca 1979 w Waszyngtonie nastąpiło podpisanie Traktatu Pokojowego pomiędzy Izraelem a Egiptem, jednak pełna normalizacja stosunków izraelsko-egipskich nastąpiła dopiero w lutym 1980, kiedy oba państwa wymieniły się ambasadorami.^[1] W marcu 1980 uruchomiono regularne połączenia lotnicze.

Przypisy

[edytuj] Bibliografia

• Ahron Bregman Elusive Peace: How the Holy Land Defeated America.
• Oded Eran "Arab-Israel Peacemaking." The Continuum Political Encyclopedia of the Middle East. Nowy Jork 2002.
• Yoram Meital Egypt’s Struggle for Peace: Continuity and Change, 1967-1977.
• Avraham Sela "Arab-Israeli Conflict." The Continuum Political Encyclopedia of the Middle East. Nowy Jork 2002.

[edytuj] Zobacz też

• Konflikt izraelsko-arabski
• Wojny izraelsko-arabskie
• Proces pokojowy w konflikcie izraelsko-egipskim

[edytuj] Linki zewnętrzne

• Tekst Porozumienia Camp David Strona rządowa Izraela.
• Tekst Porozumienia Camp David i dodatkowe materiały Carter Library.
• The Menachem Begin Heritage Foundation
• Jaffe Center Poll on Israeli public Attitudes to the Peace Process