Powietrze

Z Wikipedii

Powietrze - mieszanina jednorodna gazów stanowiąca atmosferę ziemską.

Zawartość głównych składników powietrza nie zmienia się, zwane są one składnikami stałymi, zawartość niektórych składników zmienia się, zwane są one składnikami zmiennymi.

Składniki stałe:

(skład niezmienny do wysokości 80 km, w stanie suchym czyli 0% pary wodnej)

• 78,09% azot
• 20,91% tlen
• 1% argon, neon, hel, metan, krypton, wodór i inne

Składniki zmienne:

(różne, w zależności od położenia geograficznego lub też sytuacji, np. erupcji wulkanu)

• para wodna (ok. 0-4%)
• dwutlenek węgla (ok. 0,02-0,20%)
• dwutlenek siarki
• dwutlenek azotu
• ozon (ok. 0,000001 części atmosfery)
• składniki mineralne: pył, sadza
• składniki organiczne: drobnoustroje, zarodniki roślin

Suche powietrze posiada średnią masę molową 29 g/mol. ( dokładnie : 28,84 )

Spis treści 1 Wilgotność 2 Właściwości fizyczne powietrza 3 Powietrze w technice 4 Zobacz też

[edytuj] Wilgotność

Powietrze zawiera różną, zależną od warunków otoczenia, ilość pary wodnej. Naturalny skład chemiczny powietrza podlega wielu różnym wpływom.

Do oceny stopnia wilgotności powietrza stosuje się dwie wielkości:

• wilgotność bezwzględną określającą ilość wody w gramach zawartej w 1 m³ powietrza, przy określonym jego ciśnieniu i temperaturze (zwykle są to warunki normalne fizyczne lub techniczne)
• wilgotność względną określającą stosunek ilości pary wodnej zawartej w 1 m³ powietrza, przy określonym ciśnieniu i temperaturze, do ilości pary wodnej maksymalnie możliwej do pochłonięcia w tych warunkach przy zupełnym nasyceniu powietrza. Stosunek ten zwykle podaje się w procentach. Na ogół, aby zapewnić prawidłową pracę urządzeń pneumatycznych, należy tak osuszać zasilające je powietrze, żeby jego wilgotność względna w najniższej temperaturze pracy nie przekroczyła 80%.

[edytuj] Właściwości fizyczne powietrza

Powietrze jest bezbarwne, nietoksyczne, bezwonne, bez smaku, słabo rozpuszczalne w wodzie. Skroplone powietrze jest bladoniebieskie. Gęstość powietrza zależy od ciśnienia, temperatury oraz składu, dla suchego powietrza, przy ciśnieniu atmosferycznym, na poziomie morza, w temperaturze 20°C wynosi 1,2 kg/m³. Temperatura topnienia zestalonego powietrza wynosi około -213°C, a temperatura wrzenia około -191°C.

[edytuj] Powietrze w technice

Sprężone powietrze wykorzystywane jest jako nośnik energii. W pneumatyce przygotowanie sprężonego powietrza, realizowane w specjalnych urządzeniach (elementach), polega na:

• usunięciu z niego zanieczyszczeń
• redukcji ciśnienia do wymaganego poziomu
• wprowadzeniu czynnika smarnego (dla mechanizmów, które tego wymagają)

Powietrze oczyszczone powinno charakteryzować się:

• brakiem wody w postaci kropel; woda w postaci pary jest dopuszczalna, gdy punkt rosy występuje przy temperaturze niższej o 5 - 10°C od najniższej temperatury pracy układu napędowego
• zanieczyszczeniami mechanicznymi poniżej 5 mikrometrów, przy udziale wagowym do 0,7 mg/m³ w warunkach normalnych fizycznych
• niewystępowaniem olejów oraz innych cieczy w postaci kropel. Konstruktor i użytkownik urządzeń pneumatycznych, znając najniższe temperatury w nich występujące, powinien ocenić, czy przy danej wilgotności powietrza zasilającego może wystąpić szkodliwe wykraplanie się wody zawartej w postaci pary w sprężonym powietrzu (tzn., czy zostanie osiągnięty tzw. punkt rosy).

Powietrze opuszczające stację kompresorową ma zwykle temperaturę o 10 - 15°C wyższą od temperatury otoczenia. Podczas stygnięcia powietrza w instalacji pneumatycznej następuje wykroplenie się pary wodnej. Aby wykroplona woda nie dostawała się do instalacji sprężonego powietrza, stosuje się urządzenia osuszające sprężone powietrze.

[edytuj] Zobacz też

• żywioły
• zmiana ciśnienia powietrza z wysokością.