Puszcza Solska
Z Wikipedii
Puszcza Solska | |
Makroregion | Kotlina Sandomierska |
Zajmowane jednostki administracyjne |
Polska: województwo lubelskie |
Puszcza Solska – wielki kompleks leśny w południowej części województwa lubelskiego, złożony głównie z borów sosnowych, w części sztucznie nasadzonych.
Spis treści |
[edytuj] Geografia regionu
Puszcza Solska leży w Kotlinie Sandomierskiej, na Równinie Biłgorajskiej, na południe od pasma Roztocza. Stanowi przedłużenie Puszczy Sandomierskiej i Lasów Janowskich, z którymi graniczy od zachodu. Ciągnie się w kierunku południowo-wschodnim aż do granicy Polski z Ukrainą. Głównymi rzekami Puszczy Solskiej są: Tanew, Łada, Sopot, Szum i Niepryszka.
[edytuj] Największe miasta
[edytuj] Komunikacja
Główne drogi przebiegające przez Puszczę Solską:
- nr 17 (Warszawa – Lublin – Zamość – Lwów),
- nr 849 (Zamość – Wola Obszańska),
- nr 853 (Biłgoraj – Tomaszów Lubelski),
- nr 858 (Szczebrzeszyn – Biłgoraj – Nisko),
- nr 865 (Jarosław – Narol – Bełżec).
Ponadto przebiega tędy linia kolejowa łącząca Zwierzyniec z Bełżcem.
[edytuj] Ochrona przyrody
Lasy Puszczy Solskiej są objęte rozbudowanym systemem ochrony. W północnej części puszczy znajduje się Roztoczański Park Narodowy, poza tym istnieją tu:
- Park Krajobrazowy Lasy Janowskie
- Park Krajobrazowy Puszczy Solskiej
- Szczebrzeszyński Park Krajobrazowy
- Południoworoztoczański Park Krajobrazowy
- Krasnobrodzki Park Krajobrazowy
- Rezerwat przyrody Czartowe Pole
- Rezerwat przyrody Obary
- Rezerwat przyrody Kacze Błota
- Rezerwat przyrody Szum
- Rezerwat przyrody Nad Tanwią