Roger Penrose
Z Wikipedii
Sir Roger Penrose (ur. 8 sierpnia 1931) - angielski fizyk i matematyk.
Wraz ze Stephenem Hawkingiem udowodnił twierdzenie o osobliwościach w ogólnej teorii względności.
Zasłużył się głównie dzięki próbom podejścia do kwantowej grawitacji (jeszcze nieistniejącej w całości teorii). Jego zdaniem niezbędna jest nowa teoria kwantów, uwzględniająca grawitację, eliminująca trudności interpretacyjne. W matematyce znany jest jego parkietaż (ang. tesselation, tiling), który pokrywa płaszczyznę w sposób nieokresowy za pomocą jedynie dwu rodzajów "kafelków".
Autor książek takich jak Nowy umysł cesarza, Cienie umysłu, Makroświat, mikroświat i ludzki umysł. Argumentuje w nich, że z twierdzenia Gödla wynika niemechaniczny charakter ludzkiej świadomości. Zdaniem Penrose'a, do wyjaśnienia zjawiska świadomości konieczne jest odwołanie się do zjawisk występujących na poziomie kwantowym w mózgu.
W wydanej w 2003 roku książce Twierdzenia Gödla i jego interpretacje filozoficzne. Od mechanicyzmu do postmodernizmu Stanisław Krajewski twierdzi, że argumentacja w stylu Penrose'a dotycząca twierdzenia Gödla prowadzi do sprzeczności.
Jest synem lekarza, genetyka i matematyka Lionela Penrose'a, bratem matematyka Olivera Penrose'a oraz szachisty Jonathana Penrose.
[edytuj] Publikacje
- Roger Penrose, Nowy umysł cesarza: o komputerach, umyśle i prawach fizyki, przeł. Piotr Amsterdamski, PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11819-9
- Stephen W. Hawking, Roger Penrose, Natura czasu i przestrzeni, Poznań 1996, ISBN 83-7150-126-9
- Roger Penrose, Makroświat, mikroświat i ludzki umysł, Prószyński i S-ka, Warszawa 1997, ISBN 83-7180-694-9
- Roger Penrose, Droga do rzeczywistośći. Wyczerpujący przewodnik po prawach rządzących Wszechświatem, Prószyński i S-ka, Warszawa 2006, ISBN 83-7469-179-4
