Romano Prodi

Z Wikipedii

Romano Prodi ur. 9 sierpnia 1939 w Scandiano
Premier Włoch
Okres urzędowania	od 17 maja 1996 do 21 października 1998
Poprzednik	Lamberto Dini
Następca	Massimo D'Alema
Przewodniczący Komisji Europejskiej
Okres urzędowania	od 16 września 1999 do 30 października 2004
Poprzednik	Jacques Santer
Następca	José Manuel Durão Barroso
Premier Włoch
Okres urzędowania	od 17 maja 2006 do 8 maja 2008
Poprzednik	Silvio Berlusconi
Następca	Silvio Berlusconi

Romano Prodi (ur. 9 sierpnia 1939 w Scandiano) – polityk włoski, Przewodniczący Komisji Europejskiej w latach 1999-2004, premier Włoch w latach 1996-98 i 2006-2008.

Romano Prodi zdał maturę w liceum klasycznym (o profilu humanistycznym) Liceo Ludovico Ariosto w Reggio nell'Emilia. Uzyskał dyplom z prawa w Katolickim Uniwersytecie w Mediolanie (Università Cattolica di Milano) w 1961. Ukończył także studia podyplomowe w Mediolanie, Bolonii i w London School of Economics. W 1969 roku ożenił się z Flavią Franzoni i ma dwójkę dzieci.

Spis treści 1 Działalność naukowa 2 Działalność polityczna 3 Ciekawostki 4 Przypisy

[edytuj] Działalność naukowa

Od 1963 był asystentem na wydziale nauk politycznych Uniwersytetu Bolonii. W 1966 otrzymał tytuł profesora i pozostał nim do 1999. Głównymi tematami jego badań był rozwój małych i średnich przedsiębiorstw i polityka antitrust. Później zajmował się również zależnościami między Państwem i Rynkiem i dynamiką różnych modeli kapitalizmu.

[edytuj] Działalność polityczna

Kojarzony jest z lewym skrzydłem Chrześcijańskiej Demokracji. Był ministrem gospodarki od listopada 1978 do marca 1979.

W 1978 Prodi wskazał miejsce ukrycia zwłok porwanego i zamordowanego przez Czerwone Brygady polityka Aldo Moro. Prodi powoływał się przy tym na "seans spirytystyczny", co wzbudziło wiele wątpliwości dotyczących faktycznego źródła informacji. Wątpliwości te powróciły po oskarżeniu Prodiego o współpracę z KGB w latach 90. i ponownie w 2005 roku^[1][2].

W okresie 1982-1989 był przewodniczącym Instytutu Odbudowy Gospodarki, potem ponownie został powołany na to stanowisko w 1993. Będąc w Instytucie przeprowadził dużo prywatyzacji i uczynił Instytut największym włoskim holdingiem będącym w rękach państwa.

W lutym 1995 Prodi założył koalicję centrolewicową, która potem wygrała wybory w 1996 i został premierem. W 1998 rząd Prodiego upadł ze względu na opuszczenie koalicji przez komunistów. Rządy kontynuował Massimo D'Alema.

W latach 90. w opublikowanym wówczas Archiwum Mitrochina pojawiły się informacje wskazujące na to, że Prodi miał być agentem o kryptonimie "UCHITEL" (ros. uczitiel – nauczyciel).

W marcu 1999 Romano Prodi został mianowany Przewodniczącym Komisji Europejskiej w Brukseli, które to stanowisko piastował do końca 2004 roku.

W roku 2006 Prodi został liderem bloku lewicy, walczącej o odzyskanie władzy z prawicą Silvio Berlusconiego. Blok Prodiego nieznacznie pokonał blok urzędującego premiera i został on kolejnym szefem włoskiego rządu, utworzonego przez dziewięć ugrupowań. Niewielka przewaga w parlamencie i brak spójności spowodował jednak kryzys gabinetu. 21 lutego 2007 roku, po przegranym głosowaniu w Senacie w sprawie polityki zagranicznej, Romano Prodi podał się do dymisji. Jednak po trzech dniach kryzys rządowy został zażegnany i Prodi nadal sprawował urząd premiera Włoch.

Kolejny znaczny kryzys rządu Prodiego nastąpił w styczniu 2008, gdy z centrolewicowej koalicji wystąpiła partia UDEUR, co spowodowało utratę większości parlamentarnej w Senacie. 24 stycznia odbyło się głosowanie za wotum zaufania dla rządu, przegrane w stosunku 156 do 161 głosów. Tego samego dnia Romano Prodi złożył na ręce prezydenta Włoch Giorgio Napolitano dymisję swego rządu, który 6 lutego podpisał dekret o rozwiązaniu rządu.

W kwietniu 2006 Gerard Batten brytyjski poseł Parlamentu Europejskiego ponownie oskarżył Prodiego, na podstawie zeznań byłego wysokiego oficera FSB Aleksandra Litwinienki, że polityk ten był "człowiekiem KGB we Włoszech". Wkrótce potem Mario Scaramella zeznał, że Aleksander Litwinienko przed śmiercią potwierdził fakt agenturalnej współpracy Prodiego z KGB. ^[3].

W marcu 2008 roku Romano Prodi zapowiedział odejście z polityki.^[4]

[edytuj] Ciekawostki

Jest zapalonym rowerzystą, w młodości brał nawet udział w wyścigach kolarskich. Przez ostatnie 30 lat wybierał się na wspólne wycieczki z takimi sławami kolarstwa jak Eddy Merckx, Mario Cipollini, Gianni Bugno czy Paolo Bettini. Twierdzi, że większość ważnych decyzji, które podjął to decyzje powzięte podczas długich rowerowych wycieczek.^[5]

Przypisy