Słowacka Unia Chrześcijańska i Demokratyczna - Partia Demokratyczna
Z Wikipedii
| Slovenská demokratická a kresťanská únia – Demokratická strana | |
|---|---|
| Przywódca | Mikuláš Dzurinda |
| Skrót | SDKÚ-DS |
| Data założenia | 2006 |
| Barwy | niebiesko-białe |
| Ideologia | Liberalizm, centroprawica |
| Afiliacja międzynarodowa | Europejska Partia Ludowa |
| Strona internetowa | www.sdkuonline.sk |
 |
|
Słowacja |
|
Ten artykuł jest częścią serii: |
Słowacka Unia Chrześcijańska i Demokratyczna – Partia Demokratyczna (Slovenská demokratická a kresťanská únia – Demokratická strana, SDKÚ-DS), słowacka centroprawicowa, liberalna partia polityczna.
Macierzysta partia byłego premiera Mikuláša Dzurindy, który jest jej przewodniczącym. SDKÚ-DS powstała w styczniu 2006 r. z połączenia założonej w 2000 r. Słowackiej Unii Chrześcijańskiej i Demokratycznej (SDKÚ) oraz Partii Demokratycznej (Demokratická strana, DS).
W wyborach parlamentarnych w 2002 roku partia zdobyła 15,1% głosów zajmując drugie miejsce i 28 mandatów (na 150) była za Ruchem dla Demokratycznej Słowacji Vladimíra Mečiara. Mimo to tworzy koalicję rządową od 2002 z Partią Węgierskiej Koalicji (węgierski: Magyar Koalíció Pártja, słowacki: Strana maďarskej koalície, SMK), Chrześcijańskim Ruchem Demokratycznym (Kresťanskodemokratické hnutie, KDH) i Sojuszem Nowych Obywateli (Aliancia Nového Občana, ANO). W wyborach parlamentarnych w 2006 roku SDKÚ była druga za lewicowo, populistycznym Smerem zdobywając 18,35% i 31 mandatów. Nie udało się udało się jej jednak stworzyć koalicji mającej większość parlamentarną.
W wyborach prezydenckich w 2004 roku kandydat partii na to stanowisko Eduard Kukan w pierwszej turze zajął trzecie miejsce z poparciem 22,1%, było to o 0,2% za mało, aby znaleźć się w drugiej turze. W wyborach do Parlamentu Europejskiego SDKÚ osiągnęła 17,1% głosów i zajęła pierwsze miejsce co dało jej 3 mandaty. Należy do Europejskiej Partii Ludowej.
Przewodniczący SDKÚ-DS Mikuláš Dzurinda był premierem w latach 1998-2006. W tym czasie na Słowacji zaszły ogromne zmiany, przede wszystkim gospodarcze. Z jednego z najbiedniejszych krajów regionu stał się najszybciej rozwijającym się państwem Europy Środkowej. Osiągnięto to między innymi dzięki wprowadzeniu podatku liniowego, obniżeniu kosztów zatrudnienia pracowników, prywatyzacji większości państwowych przedsiębiorstw oraz komercjalizacji służby zdrowia i państwowego szkolnictwa. Wszystkie te reformy udało się przeprowadzić pomimo obstrukcyjnych działań ze strony ówczesnego prezydenta - Rudolfa Schustera. Należy także dodać, że rząd Mikuláša Dzurindy był pierwszym w Europie Środkowej, który wybrano na drugą kadencję.
