Shin-chan

Z Wikipedii

Crayon Shin-chan
Shin-chan
クレヨンしんちゃん (Kureyon Shinchan)
Gatunek	komedia
Manga: Crayon Shin-chan
Autor	Yoshito Usui
Wydawca	Futabasha
Drukowana w	Weekly Manga Action Manga Town
Wydawana	1990
Liczba tomów	46
Anime – serial telewizyjny
Reżyseria	Mitsuru Hongo (1992-1996) Keiichi Hara (1996-2004) Yuji Muto (2004-)
Studio	Shin'ei Doga
Stacja telewizyjna	Animax, TV Asahi
Premierowa emisja	13 kwietnia 1992
Liczba odcinków	2000+

Shin-chan (org. クレヨンしんちゃん – Kureyon Shin-chan; wym. sin-cian) – manga i anime autorstwa Yoshity Usuiego, opowiadająca o przygodach pięcioletniego Shin-chana. Seria początkowo ukazywała się w japońskim tygodniku "Weekly Manga Action", później została zaadaptowana na serial animowany.

Anime uwielbiane jest przez japońskie dzieci i nastolatków, natomiast rodzice zarzucają mu: absurdalność, brak zdrowego rozsądku i poszanowania moralności oraz sprośny, nieodpowiedni język i zachowanie. Styl animacji charakteryzuje się drobną nienaturalnością twarzy postaci (najczęściej wydłużone) oraz ruchami, które również odbiegają od normalności (co jest charakterystycznie dla wczesnego stylu anime). Jeden odcinek serialu zawiera trzy epizody, trwające około pięciu minut, najczęściej powiązane ze sobą (jeden epizod jest kontynuacją poprzedniego).

Pierwszy odcinek pokazano 13 kwietnia 2003 roku, w Polsce emitowany przez telewizję Jetix po godzinie 23:40, mimo iż w Japonii nadawano go w porze "dobranockowej". Stworzono do niego polską ścieżkę dubbingową. Pomimo późnej pory zyskał sobie sporą widownię i zaskarbił sympatię telewidzów, głównie młodzieży. Potem w roku 2005 serial zniknął na pół roku, Serial wrócił jednakże liczba epizodów w jednym odcinku zmalała do dwóch później do tylko jednego. Nadawanie zamieniło się z regularnego na nieregularny jako wypełniacz przerw między Serialami. W 2007 serial mimo popularności został zdjęty z anteny na rzecz nowych kreskówek.

[edytuj] Fabuła

Serial przedstawia przygody pięcioletniego Shin-chana, na pozór zwykłego przedszkolaka. Jednak jego anormalność sprawia, że przytrafia mu się mnóstwo różnorakich przygód. Jest to również problemem, ponieważ humor serialu jest humorem specyficznym – nie każdemu musi przypaść on do gustu.

[edytuj] Bohaterowie

Shin-chan Nohara (Shinnosuke Nohara): Główny bohater serialu, kilkuletni chłopiec skandalizujący swoim zachowaniem. Jeżeli jednak pozna się go odrobinę bliżej, okazuje się, że do "normalności" bardzo mu daleko: nie krępuje się obnażać przed każdą napotkaną osobą, ugania się za młodymi kobietami, a gdy rodzicielki nie ma w domu, ogląda pisma pornograficzne. Mimo wszystko bardzo dziecinny, jest wielkim fanem Zamaskowanego Muchacho oraz uczuciowy: płacze, gdy ojciec nie dotrzymuje danego słowa, a gdy Lucky rozchorowuje się, jest bardzo o niego zaniepokojony.
Mitsy Nohara (Misae Nohara): Mama Shin-chana, usilnie próbująca doprowadzić syna do normalności (nie waha się użyć siły), jednak bezskutecznie. Zachowania Shina bardzo często wyprowadzają ją z równowagi i załamują. Obiektywnie jest najnormalniejszą osobą w domu, pełni na swój sposób rolę głowy rodziny, ponieważ Shin i Harry czują przed nią respekt. Uważa się za dobrą kucharkę, czego raczej nie potwierdza reszta rodziny.
Harry Nohara (Hiroshi Nohara): Tata Shin-chana, pracownik biurowy, który zwykle bardzo późno wraca z pracy, licząc wtedy na kolację. Stara się unikać spędzania wolnego czasu z rodziną, tłumacząc to dodatkowymi godzinami w pracy, co bardzo denerwuje Mitsy. Często popiera Shina w drobnych sprawach.
Daisy Nohara (Himawari Nohara): Młodsza siostra Shin-chana.
Cosmo (Kazama Tōru): Kolega Shin-chana z przedszkola, prymus. Jest niezwykle poważny i inteligentny, bardzo drażni go "dziecinne" zachowanie Shina.
Nini Sakurada (Nene Sakurada): Przyjaciółka Shin-chana z przedszkola.
Bō (Masao Satō): Przyjaciel Shin-chana, nie zbyt bystry, z nosa zawsze zwisa mu wielki smark.
pani Dori Snell (Midori Yoshinaga): Wychowawczyni Shin-chana, która bardzo chciałaby zdobyć chłopaka, w czym przeszkadza jej pojawiający się na jej randkach Shin-chan. Nieustannie rywalizuje panią Umą.
pan Enzo: Dyrektor przedszkola do którego uczęszcza Shin-chan. Miał kłopoty z mafią, przez co objęty został programem ochrony świadków, z tego powodu nazywany jest przez Shin-chana gangsterem, co doprowadza go do szału.
pani Uma: wychowawczyni w przedszkolu Shina, rywalizująca z panną Dori. Bardzo zależy jej na pozytywnej opinii innych.
dziadek Gary: Ojciec Harry'ego Nohary, krzepki staruszek o wielkim poczuciu humoru i fantazji, skorego do wygłupów i nieodpowiedzialnych zachowań na poziomie Shin-chana, którego ten jest ulubionym członkiem rodziny oraz idolem, dla jego rodziców zaś źródłem frustracji.
Lucky (Shiro): pies Shin-chana.

[edytuj] Filmy pełnometrażowe

Dotychczas powstało piętnaście pełnometrażowych filmów o Shin-chanie:

1993: Shin-chan: Action Kamen kontra demon Haigure (クレヨンしんちゃんアクション仮面vsハイグレ魔王; Kureyon Shin-chan: Akushon Kamen vs. Haigure Maō)
1994: Shin-chan i skarb królestwa Buriburi (クレヨンしんちゃんブリブリ王国の秘宝; Kureyon Shin-chan: Buriburi ōkoku no hihō)
1995: Shin-chan i intryga Unkokusaia (クレヨンしんちゃん雲黒斎の野望; Kureyon Shin-chan: Unkokusai no yabō)
1996: Shin-chan: Wielka przygoda w Henderland (クレヨンしんちゃんヘンダーランドの大冒険; Kureyon Shin-chan: Hendārando no daibōken)
1997: Shin-chan: Pościg za mrocznym Tamatamą (クレヨンしんちゃん暗黒タマタマ大追跡; Kureyon Shin-chan ankoku Tamatama daitsuiseki)
1998: Shin-chan: Operacja "Świńska racica" (クレヨンしんちゃん電撃！ブタのヒヅメ大作戦; Kureyon Shin-chan: Dengeki! Buta no hizume daisakusen)
1999: Shin-chan: Pojedynek w onsenie (クレヨンしんちゃん爆発！温泉わくわく大決戦、クレしんパラダイス！メイド・イン・埼玉（同時上映); Kureyon Shin-chan: Bakuhatsu! Onsen wakuwaku kessen, kureshin paradaisu! Meido in Saitama (Dōji jōei))
2000: Shin-chan: Zamieszanie w dżungli (クレヨンしんちゃん嵐を呼ぶジャングル; Kureyon Shin-chan: Arashi wo yobu janguru)
2001: Kureyon Shin-chan: Arashi wo yobu eikō no yakiniku rōdo (クレヨンしんちゃん嵐を呼ぶ栄光のヤキニクロード)
2002: Kureyon Shin-chan: Arashi wo yobu appare! Sengoku daikassen (クレヨンしんちゃん嵐を呼ぶアッパレ！戦国大合戦)
2003: Shin-chan: Imperium dorosłych kontratakuje (クレヨンしんちゃん嵐を呼ぶモーレツ！オトナ帝国の逆襲; Kureyon Shin-chan: Arashi wo yobu mōretsu! Otona teikoku no gyakushū)
2004: Shin-chan: Kasukabe boys w wieczornym słońcu (クレヨンしんちゃん嵐を呼ぶ夕陽のカスカベボーイズ; Kureyon Shin-chan: Arashi wo yobu yūhi no Kasukabe bōizu)
2005: Kureyon Shin-chan: Densetsu o yobu odore Buriburi 3 pun dai shingeki (映画クレヨンしんちゃん　伝説を呼ぶ　ブリブリ　３分ポッキリ大進撃)
2006: Shin-chan: Tańcz, amigo! (映画クレヨンしんちゃん　伝説を呼ぶ　踊れ！アミーゴ！; Kureyon Shin-chan: Densetsu o yobu odore! Amīgo!)
2007: Kureyon Shin-chan: Arashi wo yobu utau ketsu dake bakudan! (映画クレヨンしんちゃん嵐を呼ぶ歌うケツだけ爆弾)

[edytuj] Wersja polska

Opracowanie i udźwiękowienie wersji polskiej: na zlecene Jetix STUDIO EUROCOM
Reżyseria: Andrzej Precigs, Andrzej Czeczut
Dialogi: Berenika Wyrobek, Kaja Sikorska
Dźwięk i montaż: Sławomir Czwórnóg
Kierownictwo produkcji: Marzena Wiśniewska
Udział wzięli:

Brygida Turowska – Shin-chan
Dorota Kawęcka – Cosmo
Cynthia Kaszyńska – Mitsy
Jarosław Domin – Harry
Anna Wiśniewska – Nini
Lucyna Malec – Max
Leszek Zduń – Bō i Zamaskowany Mucacho
Miriam Aleksandrowicz – Marty
Ewa Serwa – Pani Uma
Ryszard Nawrocki – Dziadek Gary

i inni

Teksty piosenek: Wiesława Sułkowska
Śpiewali: Łukasz Zagrobelny, Katarzyna Łaska, Anna Sochacka, Katarzyna Cerekwicka
Kierownictwo muzyczne: Piotr Gogol