Stanisław Brodzki
Z Wikipedii
Stanisław Brodzki (ur. 7 grudnia 1916 r. w Karlowych Warach, zm. 18 października 1990 r. w Warszawie), polski dziennikarz i publicysta.
Ukończył Wydział Nauk Ekonomicznych i Społecznych Uniwersytetu w Genewie (Szwajcaria). W czasie II wojny światowej był m.in. redaktorem naczelnym periodyku Związku Patriotów Polskich na Środkowym Wschodzie pt. "Biuletyn Wolnej Polski" (1944-1945). W latach 1946-1947 attache prasowy przy Konsulacie Generalnym RP w Jerozolimie. W połowie 1947 r. repatriowany do Polski.
W latach 1947-1948 kierownik działu zagranicznego gazety "Głos Ludu". Od 1948 do 1957 r. kierownik działu kulturalnego "Trybuny Ludu". W 1956 r. został wybrany prezesem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (zrezygnował z tej funkcji po zamknięciu tygodnika "Po prostu"). W latach 1957-1967 zastępca redaktora naczelnego tygodnika "Świat". Od 1967 do 1977 był sekretarzem redakcji "Polskich Perspektyw". Od 1978 r. na emeryturze.
Członek Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1951-1990).
Był drugim mężem Ireny Rybczyńskiej-Holland.
[edytuj] Twórczość (wybór)
- Pagody, smoki i ludzie (Książka i Wiedza 1958)
- Postacie i cienie (Książka i Wiedza 1965)
- Czarny problem USA (Państwowe Wydawnictwo Naukowe 1968)
- Mężowie i żony stanu (Książka i Wiedza 1972)
- Ameryka spóźnione imperium? (Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1979, ISBN 83-20-3018-6-6)
- Autokraci, technokraci, demokraci (Książka i Wiedza 1979)
- Z profilu i en face (wybór z tomów Postacie i cienie, Mężowie i żony stanu i Autokraci, technokraci, demokraci; Książka i Wiedza 1984, ISBN 83-05-11204-7)
