Sułtan
Z Wikipedii
Sułtan (tur. 'władca', z arab. sultan = 'panowanie') - tytuł władcy muzułmańskiego, używany w wielu krajach muzułmańskich, m.in. w Turcji osmańskiej do 1922. Państwo rządzone przez sułtana to sułtanat.
Termin "sułtan" powstał w czasach kalifatu Bagdadzkiego. Początkowo kalif był jednocześnie władcą świeckim i religijnym tego państwa, a jego władza wynikała z bezpośrednich, rodzinnych związków z Mahometem. Później jednak jego władza wojskowa i cywilna została przekazana innym osobom, a sam kalif stał się tylko władcą w sensie religijnym.
Początkowo tytuł sułtana przysługiwał tylko głównodowodzącemu całego wojska kalifatu, a emirami byli nazywani dowódcy poszczególnych armii. Na skutek feudalizacji kalifatu i jego rozdrobnienia poszczególni emirowie zaczęli się uniezależniać i tworzyć swoje własne państwa. W końcu jeśli któremuś z tych feudałów udawało się skupić w swoich rękach odpowiednio duży obszar i armię otrzymywał z rąk kalifa tytuł sułtana, a jego państwo zaczynano nazywać sułtanatem.
Niektórzy władcy ord tureckich wymuszali na kalifie Bagdadzkim nadanie im tego tytułu, pod groźbą całkowitego zrujnowania jego obszaru. Orda ulegała wtedy przemianowaniu na sułtanat, choć praktycznie biorąc nadal pozostawała ordą, a nie państwem w pełnym tego słowa znaczeniu. W ten sposób powstały trzy najbardzie znane sułtanaty tureckie: Sułtanat seldżucki, Sułtanat Ar-Rumu, oraz Sułtanat osmański.
