Szabat

Z Wikipedii

Szabat, Szabas, Sabat, sobota (hebr. שבת, odpoczynek)- w judaizmie i tradycji chrześcijańskiej, ostatni (siódmy) dzień każdego tygodnia (czyli sobota). W judaizmie i niektórych kościołach chrześcijańskich (m.in. adwentyści, Baptyści Dnia Siódmego, część zielonoświątkowców i niektórych wspólnot protestanckich) obchodzony jako dzień święty - na pamiątkę biblijnego aktu stworzenia.

Spis treści

1 Judaizm
2 Chrześcijaństwo
- 2.1 Zobacz też:
- 2.2 Linki zewnętrzne

[edytuj] Judaizm

W dniu tym żydzi, wyznawcy judaizmu, mają obowiązek zaprzestania większości codziennych obowiązków, oprócz tych absolutnie niezbędnych do przeżycia. Zakazana jest więc wszelka praca zarobkowa, sprzątanie, gotowanie i podróżowanie na większe odległości. Nie wolno też w tym czasie nakłaniać innych ludzi do wykonywania tych obowiązków zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio. Powoduje to, że w czasie szabatu obowiązuje zakaz korzystania z prądu (bo w elektrowniach pracują ludzie), z komunikacji publicznej, banków, taksówek, robienia zakupów, telefonowania itp. Szabat jest dniem zadumy, spokoju, modlitwy, wspólnego spędzania czasu w gronie najbliższych, oraz - co najważniejsze - dniem oczekiwania na nadejście Mesjasza. Zgodnie z wierzeniami Mesjasz nadejdzie, gdy w szabat ani jeden żyd nie złamie żadnego z zakazów szabasowych.

Szabat zaczyna się o zmierzchu w piątek i trwa do zmierzchu w sobotę, jego godziny są więc ruchome i zależą od pory roku. Tradycyjnie w piątek przed zmierzchem zaczyna się uroczyste nabożeństwo piątkowe w każdej synagodze, po którym wraca się do domu na wieczerzę szabasową. W sobotę je się uroczysty, ale zimny obiad, po czym spędza się czas na modlitwach lub nauczaniu w synagodze.

[edytuj] Chrześcijaństwo

Główny nurt chrześcijaństwa odrzuca sobotę jako dzień święty, a biblijne przykazanie wypełnia poprzez święcenie niedzieli (pamiątka zmartwychwstania Jezusa Chrystusa). Tradycyjne żydowskie przepisy szabatowe odnośnie święcenia soboty zachowują nieliczne społeczności chrześcijańskie.

Dla chrześcijan 'szabat', to siódmy dzień tygodnia. Zgodnie ze słowami Jezusa Chrystusa, "to szabat jest ustanowiony dla człowieka" (Mk 2,27), chrześcijanie dbają o to aby ten dzień był poświęcony Bogu, aby był dniem wolnym od pracy, dniem radości i wesela. Jest to bowiem dzień pobłogosławiony i przeznaczonym przez Boga na odpoczynek. Zgodnie z listem do hebrajczyków "szabat pozostaje" (Hbr 4,1-11), i wskazuje wierzącym na przyszły wieczny odpoczynek.