Szechina
Z Wikipedii
Szechina - jest pojęciem religijnym często występującym w judaizmie. Jest to słowo hebrajskie (שכינה), pochodzenia chaldejskiego oznaczające obecność, zamieszkiwanie, nie występuje w Biblii, ale jest używane przez Żydów do określania widocznej obecności Boga w przybytku (tabernakulum), a następnie w Świątyni Jerozolimskiej. Wg przekazu biblijnego, kiedy Pan wyprowadzał Izraela z Egiptu, szedł przed nimi w słupie obłoku (hebr. be-amud anan; Wj 13, 21). Hebrajskie anan jest wieloznaczne, bo to nie tylko chmura, ale również schronienie, ukrycie.
Spis treści |
[edytuj] Przykłady obecności Boga wśród narodu żydowskiego wg przekazu biblijnego
A gdy się wszystko dokończyło, okrył obłok przybytek świadectwa i chwała Pańska napełniła go (Wj 40, 32) I weszli Mojżesz i Aaron do przybytku świadectwa, i znowu wyszli, i błogosławili ludowi. I ukazała się chwała Pańska wszystkiemu zgromadzeniu (Kpł 9, 23) A gdy wołało wszystko zgromadzenie i chciało ich kamieniami pobić, ukazała się chwała Pańska nad namiotem przymierza wszystkim synom Izraelowym (Lb 13, 10) Mojżesz i Aaron uciekli do przybytku przymierza. A gdy weszli, okrył go obłok i ukazała się chwała Pańska (Lb 16, 43)
Po konsekracji Świątyni przez Salomona chwała wypełniła dom Pański:
I stało się, gdy wyszli kapłani z świątnicy, obłok napełnił dom Pański. I nie mogli kapłani stać i służyć z powodu obłoku, bo chwała Pańska napełniła dom Pański (1 Krl 8, 11)
[edytuj] Szechina po zburzeniu świątyni w Jerozolimie (70 r. n.e.)
Zgodnie z żydowską tradycją, od zburzenia Świątyni przez późniejszego cesarza rzymskiego Tytusa (70 po Chr. za panowania Wespazjana), obecność nie znajduje ukojenia i przemieszcza się po całym świecie nawiedzając poszczególnych ludzi. Wg tradycji rabinicznej, Szechina pojawia się wszędzie tam, gdzie co najmniej siedmiu bogobojnych Żydów przystępuje do szczerej modlitwy.
[edytuj] Szechina w teologii feministycznej
Często utożsamia się Szechinę z Ruach ha-Kodesz (Duchem Świętym). We współczesnej teologii feministycznej termin Szechina ze względu na swój żeński rodzaj gramatyczny (gender) jest bardzo popularny. Dobrym przykładem trendu poprawności genderowej w teologii jest piosenka Benjamina Newmana o Królu i Jego Obecności. Najprawdopodobniej śpiewa się ją w środowisku postępowych Żydów podczas wieczerzy szabatowej, na której rabinka serwuje upieczone przez siebie koszerne ciasteczka.
Zobacz też: judaizm reformowany.
