Szema Jisrael
Z Wikipedii
Szema Jisrael (hebr. שמע ישראל - "Słuchaj, Izraelu") - jedna z dwóch najważniejszych, obok Amidy, modlitw w judaizmie. Składa się z biblijnych fragmentów: Pwt 6, 4-9; Pwt 11, 13-21; Lb 15, 37-41.
Obecną formę przyjęła na przełomie II i III w. n.e., jednak już w okresie Drugiej Świątyni w podobnej formie odmawiana była przy składaniu ofiary stałej tamid. Obecnie odmawiana w czasie modlitwy porannej - szacharit i wieczornej - maariw. Jest wypowiadana bez przerw, każde słowo powinno być wypowiadana uważnie i poprawnie, ze zrozumieniem. Należy mówić na tyle głośno, by słyszeć własne słowa.
Wobec braku w judaizmie formalnego wyznania wiary jego funkcje pełni Szema. Zawiera w sobie trzy podstawowe prawdy religijne judaizmu: wiarę w jednego Boga, w nagrodę i karę, w objawienie Boże wyrażone poprzez Torę. Mieści także trzy podstawowe przykazania religii: miłości Boga, poddania się Jego opatrzności oraz podporządkowania się prawu wyrażonemu w Torze.
Dwa pierwsze fragmenty Szema, ręcznie przepisane na pergaminie, tworzą mezuzę, która jest umieszczana przy drzwiach żydowskiego domu. Te same dwa fragmenty, wespół z innymi (Wj 13, 1-10, 11-16), są umieszczane w tefilin.