Telewizja

Z Wikipedii

Telewizja - dziedzina telekomunikacji przekazująca ruchomy obraz oraz dźwięk na odległość. W jednym miejscu za pomocą kamery i mikrofonu rejestruje się sygnał, który następnie jest transmitowany do dowolnego miejsca w zasięgu transmisji. Sygnał odbierany jest przez odbiornik telewizyjny i przetwarzany na obraz oraz dźwięk.

Pierwsza transmisja telewizyjna z Londynu do Nowego Jorku odbyła się 28 stycznia 1928 roku. W dniu 3 lipca 1928 roku w Londynie odbyła się transmisja telewizyjna w kolorze.

Spis treści

1 Telektroskop
2 Niektóre telewizje publiczne
3 Oznaczenia programów w Polsce
- 3.1 Dawne
- 3.2 Dzisiejsze
4 Zagrożenia
5 Zobacz też

[edytuj] Telektroskop

Wynalazek telektroskopu (telewizji) - aparatu do reprodukowania obrazów na odległość za pośrednictwem elektryczności opatentowany został przez Jana Szczepanika, (nauczyciela z okolic Krosna) w Wielkiej Brytanii w 1897 oraz w Stanach Zjednoczonych rok później.

Działanie telektroskopu (według opisu ZSP1 w Krośnie) jest proste;

Wykorzystując fizjologiczną właściwość oka ludzkiego, przez krótkotrwałą projekcję szybko po sobie następujących punktów można uzyskać wrażenie całości obrazu.
Analiza obrazu przesyłanego telewizyjnie jest to rozbicie go na punkty i ponowne połączenie jego elementów.
Transponowanie wartości świetlnych tych punktów na wartości elektryczne łatwe do transmisji i odwrotne postępowanie w urządzeniu odbiorczym.
Konieczność utrzymywania ścisłej synchronizacji między stacją nadawczą i odbiorczą.
Nowy zupełnie sposób sterowania promieniem świetlnym poprzez wychylanie go w dwóch prostopadłych do siebie kierunkach. Przypomina to zjawiska w lampie oscyloskopowej gdzie strumień elektronów wychylany jest przy pomocy pola elektrostatycznego lub magnetycznego.
Powiązanie transmisji obrazu z dźwiękiem. Obecnie obok internetu - jeden z najpopularniejszych środków masowego przekazu.

[edytuj] Niektóre telewizje publiczne

[edytuj] Oznaczenia programów w Polsce

Zobacz więcej w osobnym artykule: System ocen programów telewizyjnych w Polsce.

znaki wprowadzone w 2005 r.

Podczas emisji swych programów polskie stacje TV zobowiązane są do umieszczania na ekranie dodatkowych symboli dotyczących ograniczeń wiekowych danej audycji.

[edytuj] Dawne

trójkąt wpisany w żółte koło - za zgodą rodziców
kwadrat wpisany w czerwone koło - tylko od osiemnastu lat
zielony okrąg - bez ograniczeń wiekowych
wyświetlane w lewym dolnym rogu ekranu

KRRiT nie wprowadzała nakazu, aby przez cały czas trwania programu znak był emitowany.

[edytuj] Dzisiejsze

żółty trójkąt z liczbą 7, 12 lub 16 w środku - oznaczenie minimalnego wieku widza
czerwone koło - program tylko dla pełnoletnich (od 18 lat)
zielone koło - bez ograniczeń wiekowych
wyświetlane w prawym górnym rogu ekranu przez cały czas trwania programu

[edytuj] Zagrożenia

W związku z rosnącą rolą telewizji w życiu współczesnej rodziny i społeczeństwa coraz więcej ustawodawców, naukowców i rodziców sprzeciwia się bezkrytycznej akceptacji telewizji jako środka masowego przekazu. Narodowy Instytut Mediów i Rodziny (organizacja pozarządowa w USA) wskazuje, że amerykańskie dzieci oglądają telewizję średnio 15 godzin w tygodniu, co negatywnie wpływa na ich edukację i dorastanie. W 1991 rząd Szwecji wprowadził całkowity zakaz emitowania reklam skierowanych do dzieci poniżej 12. roku życia.

Artykuł z Scientific American z 2002 zwrócił uwagę na fakt, iż wynikające z wewnętrznego przymusu oglądanie telewizji nie różni się od innych form uzależnienia. Potwierdzają to doniesienia o syndromach wycofania w rodzinach zmuszonych przez okoliczności do zaprzestania oglądania telewizji.

Badania w Nowej Zelandii obejmujące 1000 osób (dzieci i młodzież do 26. roku życia) dowiodły, że "oglądanie telewizji w dzieciństwie i okresie dojrzewania wiąże się ze słabymi osiągnięciami edukacyjnymi w okresie do 26. roku życia". Innymi słowy, im więcej dziecko ogląda telewizję, tym mniej prawdopodobne jest, że ukończy szkołę i podejmie studia.

Na Islandii czas nadawania telewizji był ograniczony do 1984 – w tym okresie żadne programy nie były emitowane w czwartki lub podczas całego lipca.

Krytycy telewizji wskazują na jej wybiórczość, brak rzeczywistego pluralizmu idei (wynikający z wysokich kosztów, jakie trzeba ponieść, by założyć i prowadzić stację), schlebianie niskim gustom, niszczenie asertywności i oddziaływanie na zanik więzi społecznych. Zachęcają do ograniczenia oglądania telewizji i uświadamiają wpływ, jaki ma (m.in. w postaci reklam) na społeczeństwo, zwłaszcza na dzieci.