Turbina Tesli
Z Wikipedii
Turbina Tesli (turbina talerzowa) - szczególny przypadek turbiny konstrukcji Nikoli Tesli, wykorzystujący zjawisko adhezji do wprowadzania w ruch obrotowy równolegle, w niewielkich - rzędu 0,5 mm - odstępach ustawionych talerzy zamocowanych na osi. Gaz lub ciecz jest wprowadzany przez dyszę ustawioną w płaszczyźnie obrotu talerzy pomiędzy talerze. Talerze mają wokół osi otwory pozwalające na wypływ gazu lub cieczy. Obieg czynnika jest spiralny, zawężający się w kierunku środka.
Turbina dzięki prostej budowie i wykorzystaniu adhezji warstwy przyściennej, a nie sił tarcia, pozwala na osiągnięcie wysokiej sprawności przy niewielkim ciężarze.
Sama turbina jest częścią Silnika Tesli - turbinowego spalinowego silnika pulsacyjnego o kanałach zaworowych bez części ruchomych, również konstrukcji Tesli.
Kanał zaworowy "Valvular Conduit" został opatentowany pod nr US1329559. Silnik Tesli został opatentowany pod nr US1061206
Tesla zbudował kilka działających turbin, ale w owych czasach istniało już silne lobby klasycznych silników tłokowych, do dziś opierające się nowym rozwiązaniom. Pomysł nie znalazł więc uznania wśród ówczesnych i został storpedowany jako wynalazek niedorzeczny.
Turbina Tesli wykorzystana została np. w nuklearnych okrętach podwodnych - przy zasilaniu parą, szybkoobrotowych wiertłach dentystycznych - zasilana sprężonym powietrzem, jako wysokowydajna pompa do cieczy - dzięki odwróceniu przepływu.
Grupy eksperymentatorów np. Tesla Engine Builders Association (http://my.execpc.com/~teba/main.html) Phoenix Turbine Builder (http://www.phoenixnavigation.com/ptbc/home.htm) budują i badają modele turbin.
Silnik Tesli czeka na zastosowanie w motoryzacji - samochodach hybrydowych, co wobec możliwości zasilania go prawie dowolnym paliwem - alkoholem, benzyną, naftą, gazem, etc. być może nastąpi już niedługo.
Zasada działania turbiny Tesli jest swoistą rewolucją w mechanice i hydrodynamice.
Zobacz też: napęd hybrydowy, Nikola Tesla