Ulica Francuska w Warszawie
Z Wikipedii
Warszawa | |||||||||||||||||||||||||||||
Ulica
Francuska
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Saska Kępa | |||||||||||||||||||||||||||||
Długość: | 750m | ||||||||||||||||||||||||||||
Ulica Francuska |
|||||||||||||||||||||||||||||
przebieg | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Ulica Francuska znajduje się w Warszawie na Saskiej Kępie. Ulica jest jednojezdniowa, nie posiada ścieżki rowerowej. Wzdłuż całej jej długości rosną drzewa, co nadaje jej charakter alei.
Spis treści |
[edytuj] Przebieg
Ulica Francuska jest częścią ciągu - Wersalska - Paryska - Plac Przymierza - Francuska - Rondo Waszyngtona. Zaczyna się skrzyżowaniem z ulicą Zwycięzców na placu Przymierza, kończy zaś na Rondzie Waszyngtona. Po drodze krzyżuje się z następującymi ulicami:
- Obrońców
- Walecznych
- Berezyńska
- Lipska
[edytuj] Pochodzenie nazwy
Nazwa ulicy została nadana celem upamiętnienia sojuszu polsko-francuskiego z okresu dwudziestolecia międzywojennego
[edytuj] Historia
Wytyczona w 1925 roku na pustych, wówczas, gruntach jako główna ulica przyszłej Saskiej Kępy, zaś jej budowa rozpoczęła się dopiero w latach trzydziestych. W latach 30. XX. wieku zabudowana domami i willami. Podobnie jak w większości Pragi Południe zabudowa nie została specjalnie zniszczona w czasie II Wojny Światowej. Po wojnie zabudowa została uzupełniona blokami mieszkalnymi. Komunikacja z resztą miasta początkowo odbywała się tylko poprzez Wał Miedzeszyński, gdyż ulica w okolicy obecnego Ronda Waszyngtona kończyła się domem, którego właściciel nie zgadzał się na wykup gruntu.
[edytuj] Otoczenie
- Ambasada Portugalii
- Rondo Waszyngtona
- Siedziba Autorskiej Pracowni Architektury Kuryłowicz & Associates prowadzonej przez Stefana Kuryłowicza
- Plac Przymierza
- pomnik Agnieszki Osieckiej[1][2]
[edytuj] Komunikacja
Ulica Francuska pełni rolę istotnego traktu komunikacyjnego. Przebiegają przez nią następujące linie autobusowe:117, 138, 146, 147, N22 oraz N72
[edytuj] Święto Saskiej Kępy
[edytuj] 2006
13 maja 2006 roku ulica Francuska była głównym miejscem festynu przebiegającego pod hasłem Agnieszka tu mieszka oraz To był maj, pachniała Saska Kępa, którego celem było przypomnienie mieszkańcom postaci Agnieszki Osieckiej oraz prezentacja modelu jej pomnika. Częścią festynu był barwny Marsz okularników. Punktem kulminacyjnym był wieczorny koncert, na którym wystąpili m.in. Maryla Rodowicz i Stanisław Sojka.[3]
[edytuj] 2007
19 maja 2007 kolejne "Święto Saskiej Kępy" przebiegało pod hasłem Vive la France. Na ul. Francuskiej odbyły się koncerty, spektakle teatralne, działania parateatralne i wystawy dzieł artystycznych. Akcja przyciągnęła tłumy zainteresowanych z całej Warszawy.[4][5][6]
[edytuj] 2008
24 maja 2008 Święto zorganizowano pod hasłem Piękni Dwudziestoletni lata 60-te. Dekoracje i wystawy miały nawiązywać do atmosfery lat 60.. Na wieczornym koncercie wystąpili m.in. Sława Przybylska, Piotr Szczepanik i Skaldowie.[7][8] Głównym organizatorem była Stołeczna Estrada.[9][10]
[edytuj] Ciekawostki
- Na rogu ulic Francuskiej i Walecznych mieściła się kawiarnia, o której Sława Przybylska śpiewała w latach 60. XX wieku: "Na Francuskiej, na Francuskiej, jest maleńka kawiarenka (...)"
- W 1994, 1995 i 1996 roku na wystawach sklepów przy ulicy Francuskiej odbyły się nowatorskie wystawy dzieł sztuki artystów z Saskiej Kępy pod wspólną nazwą „Ulica Artystów”. Wystawom zawsze towarzyszyły inne atrakcyjne imprezy i happeningi, np. w roku 1995 wszystkie drzewa wzdłuż ulicy Francuskiej miały pnie owinięte fioletowym materiałem, zaś na chodnikach widniały wielkie białe liście. W 1997 roku odbyły się „Salony Letnie”, czyli wystawy w kawiarniach przy ulicy Francuskiej, a w roku 1998 Francuska była „Ulicą Poezji”.
Przypisy
- ↑ Rzeźba Osieckiej stanie na Saskiej Kępie [1] - artykuł w Gazecie Wyborczej
- ↑ Agnieszka Osiecka ma swój pomnik na Saskiej Kępie [2] - artykuł w Gazecie Wyborczej
- ↑ To był maj – pachniała Saska Kępa [3] – artykuł w serwisie Okularnicy.org
- ↑ Paryski klimat na Francuskiej [4] – artykuł w Gazecie Wyborczej
- ↑ Święto Saskiej Kępy. Vive la France! [5] – artykuł w Gazecie Wyborczej
- ↑ Saska, czyli architektura żartu i mgły [6] – artykuł w "Rzeczpospolitej"
- ↑ Grzegorz Lisicki: Saska Kępa świętowała na Francuskiej. gazeta.pl, 2008-05-25. [dostęp 29 maja 2008].
- ↑ Katarzyna Czarnecka: Okularnicy i wata cukrowa. gazeta.pl, 2008-05-26. [dostęp 29 maja 2008].
- ↑ Święto Saskiej Kępy. estrada.com.pl. [dostęp 24 maja 2008].
- ↑ Anna Brzezińska: To nie festyn z watą na patyku, lecz święto poezji. zw.com.pl, 2008-05-23. [dostęp 29 maja 2008].