Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina

Z Wikipedii

Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina - ul. Okólnik 2

Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina (daw. Akademia Muzyczna im. Fryderyka Chopina w Warszawie) jest najstarszą i największą uczelnią muzyczną w Polsce, a także jedną z najstarszych w Europie. Mieści się w Warszawie.

[edytuj] Historia

Swoją tradycję wywodzi ze Szkoły Głównej Muzyki założonej w 1810 roku przez Józefa Elsnera i Wojciecha Bogusławskiego, a następnie Instytutu Muzycznego istniejącego od 1861 roku. Od 1918 znana jako Konserwatorium Państwowe. W okresie okupacji hitlerowskiej Staatliche Musikschule; główny budynek zburzony został w okresie powstania warszawskiego w 1944. Po wojnie w 1946 reaktywowana pod nazwą Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej. W 1962 roku Uczelnia otrzymała status akademicki oraz prawo wydawania dyplomów z tytułem magistra sztuki na wszystkich kierunkach studiów i specjalnościach muzycznych. Imię Fryderyka Chopina szkoła przyjęła wraz z nazwą Akademia Muzyczna, w roku 1979. 21 czerwca 2008 roku uczelnia otrzymała aktualną nazwę.

Główna siedziba Uniwersytetu znajduje się w Warszawie przy ul. Okólnik 2. Została wzniesiona w latach 1959-1966 wg projektu zespołu w składzie: Witold Benedek, Stanisław Niewiadomski i Władysław Strumiłło. Uczelnia posiada również filię w Białymstoku przy ul. Kawaleryjskiej 5 (otworzona w 1974).

[edytuj] Dyrektorzy i rektorzy

Wojciech Bogusławski (1810-1814)
Józef Elsner (1816-1830)
Henryk Melcer-Szczawiński (1922-1927)
Karol Szymanowski (1927-1929, 1930-1931)
Stanisław Kazuro (1945-1951)
Tadeusz Maklakiewicz (1975-1978)
Ryszard Zimak (1999-2005)
Stanisław Moryto (2005-nadal)

[edytuj] Struktura Wydziałowa Uniwersytetu

[edytuj] Wydział I - Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki

Katedra Kompozycji
Katedra Dyrygentury
Katedra Teorii Muzyki
Katedra Nauk Humanistycznych

[edytuj] Wydział II - Fortepianu, Klawesynu i Organów

Katedra Fortepianu
Katedra Organów i Klawesynu
Katedra Kameralistyki Fortepianowej
Studium Muzyki Nowej

[edytuj] Wydział III - Instrumentalny

Katedra Instrumentów Smyczkowych
Katedra Instrumentów Dętych
Międzyuczelniana Katedra Akordeonistyki
Międzywydziałowa Katedra Kameralistyki
Zakład Harfy i Gitary
Zakład Perkusji
Studium Muzyki Dawnej

[edytuj] Wydział IV - Wokalny

Katedra Wokalistyki
Katedra Audiologii i Foniatrii

[edytuj] Wydział V - Edukacji Muzycznej

Katedra Edukacji Muzycznej
Katedra Dyrygentury Chóralnej
Międzyuczelnina Katedra Kształcenia Słuchu
Międzywydziałowy Zakład Fortepianu Ogólnego
Międzywydziałowe Studium Pedagogiczne
Zakład Metod Edukacyjnych
Pedagogika Baletu

[edytuj] Wydział VI - Reżyserii Dźwięku

Katedra Reżyserii Dźwięku
Katedra Akustyki Muzycznej

[edytuj] Wydział Instrumentalno-Pedagogiczny Filli w Białymstoku

Zakład Dyrygentury Chóralnej
Zakład Instrumentów Smyczkowych
Zakład Instrumentów Dętych

[edytuj] Znani Absolwenci i Pedagodzy Uczelni

Warszawska uczelnia szczyci się wybitnymi absolwentami. Nad wszystkimi góruje postać Fryderyka Chopina, obok którego sytuuje się plejada muzyków o międzynarodowej sławie. Są wśród nich między innymi: Grażyna Bacewicz, Józef Chwedczuk, Mikalojus Konstantinas Čiurlionis, Kazimierz Czekotowski, Grzegorz Fitelberg, Benedykt Górecki, Józef Jarzębski, Anna Maria Jopek, Mieczysław Karłowicz, Stefan Kisielewski, Paweł Klecki, Michał Kondracki, Tomasz Konieczny, Wanda Landowska, Jerzy Lefeld, Witold Lutosławski, Jan Maklakiewicz, Artur Malawski, Zygmunt Noskowski, Ignacy Jan Paderewski, Andrzej Panufnik, Piotr Perkowski, Feliks Rączkowski, Ludomir Różycki, Bronisław Rutkowski, Bronisław Szabelski, Antoni Szałowski, Stanisław Szpinalski, Stefan Śledziński, Zbigniew Turski, Eugenia Umińska, Janusz Urbański, Kazimierz Wiłkomirski, Bohdan Wodiczko. Wielu absolwentów związało się z uczelnią przez działalność dydaktyczną.

Tożsamość warszawskiej szkoły kształtowała się w trwałym dialogu i w konfrontacji z osiągnięciami innych środowisk. Do grupy wychowanków warszawskiej Uczelni dołączyli inni pedagodzy, którzy przybyli z zewnątrz. Tradycje stołecznej szkoły budowali: Tadeusz Baird, Walerian Bierdiajew, Wiktor Brégy, Henryk Czyż, Zbigniew Drzewiecki, Irena Dubiska, Hieronim Feicht, Antoni Karużas, Ludwik Kurkiewicz, Wincenty Laski, Aleksander Michałowski, Stanisław Moniuszko, Arnold Rezler, Witold Rudziński, Ada Sari, Mieczysław Szaleski, Antoni Szaliński, Tadeusz Szeligowski, Margerita Trombini-Kazuro, Józef Turczyński, Maria Wiłkomirska, Kazimierz Wiłkomirski, Stanisław Wisłocki, Tadeusz Wroński, Władysław Żeleński. Za specjalne zasługi w zakresie edukacji muzycznej tytuł honorowego profesora otrzymał w warszawskim Konserwatorium Józef Hofman (1934), a w Akademii Muzycznej im. F. Chopina - Regina Smendzianka i Stanisław Wisłocki (1997) oraz Bogusław Madey (2004).