Władysław Miziołek

Z Wikipedii

Władysław Miziołek
Dewiza: Ministrare
Data wyboru	19 lutego 1969
Urodzony	16 grudnia 1914
Zmarł	12 maja 2000

Nagrobek bpa Władysława Miziołka na Cmentarzu Powązkowskim, Warszawa, 14 maja 2008

Władysław Miziołek (ur. 16 grudnia 1914 w Kompinie koło Łowicza, zm. 12 maja 2000 w Warszawie) – polski biskup rzymskokatolicki, ekumenista.

[edytuj] Dzieciństwo i młodość

Władysław Miziołek urodził się w wielodzietnej rodzinie Antoniny z domu Słomskiej i Jana Miziołka, w małej wsi Kompina. Po ukończeniu szkoły powszechnej, kontynuował naukę w gimnazjum, w pobliskim Łowiczu. W roku 1934 wstąpił do Wyższego Metropolitarnego Seminarium Duchownego w Warszawie. 23 września 1939 w katedrze przyjął z rąk arcybiskupa Stanisława Galla święcenia diakonatu. W trakcie nabożeństwa, Niemcy rozpoczęli ostrzał katedry i pobliskich ulic i arcybiskup Gall musiał przerwać uroczystość po czym udzielił święceń. 4 października Władysław Miziołek wraz z innymi klerykami i nauczycielami został aresztowany przez Niemców i znalazł się w więzieniu na Pawiaku, gdzie spędził 11 dni. 23 czerwca 1940 - w zniszczonej warszawskiej katedrze - przyjął z rąk Stanisława Galla święcenia kapłańskie. Następnie 29 czerwca w rodzinnej parafii w Kompinie odprawił swoją pierwszą Mszę Świętą. Owe nabożeństwo było pierwszą mszą w odbudowanej świątyni, gdyż cała miejscowość uległa zniszczeniu, podczas bitwy pod Bzurą we wrześniu 1939.

[edytuj] II wojna światowa

Pracę duszpasterską rozpoczął w 1940 w Karczewie. Tutaj organizował tajne komplety dla młodzieży gimnazjalnej. Władysław Miziołek organizował również przedstawienia teatralne dla młodzieży, aby osłodzić jej codzienną szarość. W Karczewie ksiądz Miziołek organizował szkolenia wojskowe dla gimnazjalistów, a na terenie parafii była przechowywana broń. Miziołek wspierał żołnierzy konspiracji nie tylko radą, ale i - w razie potrzeby - dokonując nocnych, tajnych, pochówków partyzantów i żołnierzy AK. W 1944 został przeniesiony do Międzylesia. Został kapelanem Zgromadzenia Sióstr Rodziny Maryi. Został również kapelanem w zakładzie wychowawczym dziewcząt.

[edytuj] Pierwsze lata po II wojnie światowej

W roku 1947 Władysław Miziołek rozpoczął studia doktorskie na Wydziale Teologicznym UW i w 1951 uzyskał stopień doktora teologii, na podstawie pracy z zakresu teologii dogmatycznej, w której analizował poglądy niemieckiego teologa Karla Rahnera i szwajcarskiego teologa Karla Bartha. Główną osią pracy doktorskiej była mariologia.

[edytuj] Praca w seminarium

Od 1951 Władysław Miziołek był prefektem alumnów w seminarium archidiecezjalnym. Od 1957 kanonikiem gremialny Kapituły Warszawskiej, w której doszedł do godności scholastyka. W latach 1957 - 1969 był rektorem Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie. Jako prefekt, a później rektor, Miziołek walczył z władzami państwowymi o różne majątki kościelne, które władze chciały upaństwowić.

[edytuj] Biskup

19 lutego 1969 papież Paweł VI mianował księdza Władysława Miziołka biskupem tytularnym Praesidium i sufraganem warszawskim. Sakrę biskupią przyjął z rąk prymasa Stefana Wyszyńskiego, biskupa Wacława Majewskiego i biskupa Jerzego Modzelewskiego w Częstochowie na Jasnej Górze 25 marca 1969. Miziołek był wikariuszem generalny arcybiskupa warszawskiego. Był również proboszczem Parafii św. Aleksandra.

W 1979 i ponownie w 1983 kierował komitetem organizującym w Warszawie pierwszą i drugą wizytę papieża Jana Pawła II.

W 1981 po śmierci prymasa Stefana Wyszyńskiego był wikariuszem kapitulnym archidiecezji warszawskiej.

W styczniu 1982 został przewodniczącym Prymasowskiego Komitetu Pomocy Osobom Pozbawionym Wolności i Ich Rodzinom, który powołał prymas Józef Glemp.

1 lutego 1992 przeszedł na emeryturę.

[edytuj] Ekumenizm

Od 1962 do 1989 Władysław Miziołek był przewodniczącym Ośrodka do spraw Jedności Chrześcijan. W latach 1974 - 1984 był również przewodniczącym Komisji Episkopatu Polski do spraw Ekumenizmu. Był organizatorem Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan i redaktorem naczelnym kwartalnika "Biuletyn Ekumeniczny".

Był członkiem watykańskiego Sekretariatu ds. Ekumenizmu za czasów J. Willebrandsa.

[edytuj] Stan zdrowia

W 1936 Władysław Miziołek zachorował na gruźlicę, którą udało sie zaleczyć. W ostatnich latach życia, biskup Miziołek zaczął poważnie chorować na serce i miał wszczepiony rozrusznik serca. Pomimo problemów zdrowotnych i przebywania na emeryturze, Władysław Miziołek nie oszczędzał się. W końcu na przełomie 1999 i 2000 jego stan zdrowia znacznie się pogorszył ze względu na chorobę nowotworową, która ostatecznie pokonała go. Biskup Miziołek zmarł o 20.05 12 maja 2000 w Warszawie i 16 maja i został pochowany na warszawskich Powązkach w grobie biskupów pomocniczych warszawskich obok kościoła pw. św. Karola Boromeusza.

[edytuj] Ciekawostki

Życiową dewizą biskupa Miziołka było służenie drugiemu człowiekowi. Zawsze odpisywał na otrzymane życzenia. Był autorem licznych publikacji naukowych z zakresu teologii dogmatycznej i ekumenicznej.

[edytuj] Źródła

Ministrare znaczy służyć. Bp Władysław Miziołek (1914-2000), red. ks. Grzegorz Kalwarczyk, Stefan Budzyński, Adam Mazurek, ISBN 83-7232-240-6, Warszawa 2001
Drogi kapłańskiego życia. Ksiega jubileuszowa dwudziestopięciolecia sakry biskupiej Władysława Miziołka, Warszawa 1994

[edytuj] Sukcesja apostolska

Sukcesja apostolska
Konsekrator:	Stefan Wyszyński
Współkonsekrator:	Wacław Majewski
Współkonsekrator:	Jerzy Modzelewski
Data konsekracji	25 marca 1969
Miejsce konsekracji	Jasna Góra
Współkonsekrował
Biskup	Data konsekracji
Kazimierz Romaniuk	4 marca 1982
Marian Duś	6 stycznia 1986
Stanisław Kędziora	25 marca 1987