Wernher von Braun
Z Wikipedii
Wernher von Braun, Wernher Magnus Maximilian Freiherr von Braun (ur. 23 marca 1912 w Wirsitz, obecnie Wyrzysk, zm. 16 czerwca 1977) – niemiecki uczony, jeden z czołowych konstruktorów rakiet i pionierów podboju kosmosu. Podczas II wojny światowej współtwórca pocisków balistycznych V-2. Nazista, oficer SS. Po wojnie, uczestnik amerykańskiego programu kosmicznego.
Po 1920, kiedy Wyrzysk został przyznany Polsce po traktacie wersalskim, jego rodzina wyjechała do Berlina. Od młodości interesował się astronomią, duży wpływ wywarła na nim praca Hermanna Obertha dotycząca wykorzystania rakiet do podróży międzyplanetarnej.
W latach 1930–1931 von Braun studiował w Instytucie Technologii w Berlinie i Zurychu. W 1933 wstąpił do Fliegerkorps i zdobył licencję pilota. W 1934 ukończył studia na Uniwersytecie Berlińskim, otrzymując tytuł doktora. Do Luftwaffe wstąpił w roku 1936. W 1937 został dyrektorem technicznym w ośrodku rakietowym w Peenemünde, rozwijającym technologię rakietową dla zastosowań militarnych (w ówczesnych Niemczech nie można było prowadzić badań nad rakietami dla celów cywilnych). W tym samym roku zapisał się do partii nazistowskiej NSDAP.
W 1940 von Braun został przyjęty do SS i otrzymał stopień Untersturmführera (podporucznika). W 1943 awansował do stopnia Sturmbannführera (majora). Był głównym projektantem rakiety balistycznej A-4, która stała się "bronią odwetową" V-2. Z masową produkcją tej rakiety związana była śmierć wielu tysięcy przymusowych robotników w kompleksie Mittelbau-Dora.
Po kapitulacji Niemiec, von Braun wraz ze współpracownikami poddał się 12 maja 1945 specjalnie wojskom amerykańskim, licząc na możliwość kontynuowania prac nad rakietami do celów cywilnych. Amerykańskie władze, w obliczu rysującej się konfrontacji z państwami komunistycznymi, chętnie przyjęły von Brauna, jak również część jego zespołu i ocalałe części rakiet V-2, przymykając oko na jego wojenną przeszłość (część niemieckich naukowców została z kolei zagarnięta przez ZSRR). Przez pierwsze lata powojenne von Braun i inni niemieccy specjaliści rakietowi pracowali i mieszkali skoszarowani w Forcie Bliss w Teksasie.
W USA von Braun skonstruował najpierw pocisk balistyczny średniego zasięgu Redstone. Na podstawie tej konstrukcji stworzono rakietę Jupiter C, która wyniosła na orbitę pierwszego amerykańskiego sztucznego satelitę Ziemi Explorer 1 31 stycznia 1958. Von Braun został następnie zatrudniony w powstałej w 1958 agencji kosmicznej NASA, stając się pierwszym dyrektorem centrum lotów kosmicznych Marshall Space Flight Center w Alabamie. Kolejnym dziełem von Brauna była rakieta Saturn V, która pozwoliła wylądować amerykańskim astronautom na Księżycu. Za to osiągnięcie został odznaczony w 1969 roku najwyższym odznaczeniem NASA – Distinguished Service Medal. W 1970 roku został zastępcą dyrektora NASA do spraw planowania. W 1972 odszedł jednak z NASA i podjął zatrudnienie w firmie lotniczej Fairchild.
31 grudnia 1976 odszedł z niej, gdyż zdiagnozowano u niego raka. Przeszedł operację, która jednak nie powstrzymała rozwoju choroby. Zmarł 16 czerwca 1977.
[edytuj] Zobacz też
