26 Pułk Piechoty Liniowej Królestwa Kongresowego

Z Wikipedii

Ten artykuł dotyczy 26 Pułku Piechoty Liniowej Królestwa Kongresowego. Zobacz też: 26 Pułk Piechoty - stronę ujednoznaczniającą.

26 Pułk Piechoty Liniowej Królestwa Kongresowego - polski pułk piechoty okresu Królestwa Kongresowego, sformowany 17 czerwca 1831 w Żejmach w Puszczy Białowieskiej jako 2 Pułk Piechoty Litewskiej.

Pułk walczył pod Wilnem, Poniewieżem, Kurszanami, Malatami, Iwiem i Warszawą. Otrzymał 6 krzyży złotych i 3 srebrne.

[edytuj] Dowódcy

  • płk Stanisław Radziszewski.

[edytuj] Uzbrojenie i umundurowanie

Uzbrojenie podstawowe piechurów stanowiły karabiny skałkowe. Pierwotnie było to karabiny francuskie wz. 1777 (kaliber 17,5 mm), później zastąpione rosyjskimi z fabryk tulskich wz. 1811 (kaliber 17,78 mm). Poza karabinami piechurzy posiadali bagnety i tasaki (pałasze piechoty). Wyposażenie uzupełniała łopatka saperska, ładownica na 40 naboi oraz pochwa na bagnet.

Umundurowanie piechura składało się z granatowej kurtki i sukiennych, białych spodni. Poszczególne pułki miały odmienne kolory naramienników, wyłogów oraz kołnierzy. Używano czapek czwórgraniastych. Po reformie w roku 1826 wprowadzono pantalony zapinane na guziki. Czapki czwórgraniaste zastąpiono kaszkietami z czarnymi daszkami i białymi sznurami. Na kaszkiecie znajdowała się blacha z orłem, numer pułku oraz ozdobny pompon.

[edytuj] Bibliografia

  • Bronisław Gembarzewski, "Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831", Warszawa 1925.


Zalążek artykułu To jest tylko zalążek artykułu historycznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.