Verbo deponente
De Wikipedia, la enciclopedia libre
Los verbos deponentes son aquellos usados en latín clásico con significación de voz activa, pero cuya conjugación se realiza en voz pasiva. Así, a pesar de que tengan forma pasiva, si son transitivos pueden llevar complemento directo.
Algunos ejemplos de verbos deponentes son:
- arbitror, arbitraris, arbitrari, arbitratus sum, arbitratum (Transitivo) = Creer
- conor, conaris, conari, conatus sum, conatum (Transitivo) = Intentar
- gradior, gradieris, gradi, gressu sum, gessum (Intransitivo) = Dirigirse, irse, marchar
- loquor, loqueris, loqui, locutus sum, locutum (Transitivo) = Hablar
- morior, morieris, mori, mortuus sum, mortuum (Intransitivo) = Morir
- nascor, nasceris, nasci, natus sum, natum (Intransitivo) = Nacer
- sequor, sequeris, sequi, secutus sum, secutum (Transitivo) = Seguir
También podemos encontrar verbos semideponentes y verbos deponentes pasivos.