Łada (herb szlachecki)
Z Wikipedii
Herb szlachecki Łada - (Ładzic, Mancz). Opis herbu: w polu czerwonym podkowa srebrna, barkiem do góry, na niej zaćwieczony złoty krzyż kawaleryjski. Po obu stronach podkowy srebrne strzały grotem na dół, gdzie strzała po lewej heraldycznie stronie, rosochato rozdarta w miejsce opierzenia. W klejnocie - pół lwa złotego, ukoronowanego, wspiętego sponad korony hełmowej, w prawą heraldycznie stronę, dzierżącego w prawej łapie, wzniesiony srebrny miecz. Występują odmiany herbu, gdzie pole tarczy jest barwy niebieskiej, a strzały ustawione grotami ku górze. Najdawniejsze wzmianki odnoszące się do proklamy herbowej- dotyczą roku 1401- są to zapiski sądowe, natomiast herb z pieczęci znajdujemy przy dokumencie Pokoju toruńskiego- Pokój toruński z 1466r. Rody pieczętujące się herbem Łada to:
- Bieńkowski
- Bogdanowicz
- Borzymowski
- Brodowski
- Czarnowski
- Czerniakowski
- Dobrzyszewski
- Gnatowski
- Gradzki
- Grodzicki
- Groński
- Klodnicki
- Koronowski
- Kowalewski
- Kulicki
- Lada
- Lazowski
- Lipski
- Moczarski
- Mandeckich
- Naskowski
- Proszkowski
- Ródonski
- Rędzina
- Skrzyński
- Služowiecki
- Sobolewski
- Szmeržynski
- Wąsowski
- Walicki
- Zablocki
- Zaleski
- Zawistowski
- Zwoliński
[edytuj] Bibliografia
Bartosz Paprocki „Herby rycerstwa polskiego“, 1584 Tadeusz Gajl "Herbarz Polski", Gdańsk 2007