Ładownica wz. 11

Z Wikipedii

Ładownica wz. 11 - wzór ładownicy z 1911 roku, używany przez Wehrmacht w czasie II wojny światowej. Najczęściej miały one kolor czarny (zgodnie z regulaminem wprowadzonym przed II wojną), jednak zdarzają się egzemplarze brązowe (wczesna produkcja), jasno brązowe i kremowo brązowe (w użyciu przez jednostki Luftwaffe).

Ładownice z poszczególnych etapów wojny różnią się drobnymi szczegółami.

1933-1939 - ładownice ze skóry wyprawianej na brązowo, groszkowanej, zazwyczaj poczernione, elementy dodatkowe zrobione z aluminium (D-ring, nity, bolce). Szlufki mocujące do pasa przedłużone, z jednej strony nitowane, z drugiej zahaczane o bolec. Sygnowane producentem - nazwisko producenta/fabryka, miasto, data.

1939-1942 - ładownice wykonane ze skóry wyprawianej na czarno, groszkowanej. Elementy dodatkowe aluminiowe lub stalowe. Szlufki mocujące do pasa przedłużone, z jednej strony nitowane, z drugiej zahaczane o bolec. Sygnowane nazwą fabryki i rokiem lub 3-literowym kodem producenta i dwoma ostatnimi cyframi roku (np. dla 41).

1942-1945 - ładownice wykonane ze skóry wyprawianej na czarno, zazwyczaj groszkowanej, różne kształty D-ringów, elementy dodatkowe wykonane ze stali; im późniejsza produkcja tym bardziej uproszczona: zamiast szwów stosuje się nitowanie (tam gdzie to możliwe). Szlufki mocujące do pasa krótkie, nitowane. Ładownice sygnowane kodem RB, RF, 3 - literowym kodem producenta bądź bez sygnatur.