Łebka
Z Wikipedii
Łebka - rodzaj hełmu używany w średniowieczu. Był najczęściej wykonany z jednego kawałka metalu co czyniło go wyjątkowo odpornym na ciosy. Istniało wiele odmian łebki. Dzwon łebki był półkulisty, dostosowany kształtem do głowy, zdarzały się odmiany bardziej stożkowate. Odmiany stożkowe posiadały u dołu zaczepy do mocowania kolczugi, osłaniającej szyję i ramiona. Z łebki wykształcił się basinet, a w XV wieku przyłbica.
[edytuj] Bibliografia
- Rafał Korbał, Dzieje wojska polskiego: od czasów Mieszka po dzień dzisiejszy, Wyd. Podsiedlik-Raniowski i spółka, ISBN 83-7083-634-8.