Śnieguliczka biała
Z Wikipedii
Śnieguliczka biała | |
Kwiaty śnieguliczki białej |
|
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | szczeciowce |
Rodzina | przewiertniowate |
Rodzaj | śnieguliczka |
Gatunek | śnieguliczka biała |
Nazwa systematyczna | |
Symphoricarpos albus Duhamel | |
Synonimy | |
Symphoricarpos rivularis Suksd. | |
Galeria zdjęć i grafik |
Śnieguliczka biała, syn. ś. białojagodowa (Symphoricarpos albus Duhamel) – gatunek krzewu z rodziny przewiertniowatych. Pochodzi z Ameryki Północnej. Od dawna spotyka się ją jako roślinę uprawną lub zdziczałą w Europie Środkowej. W Polsce jest powszechnie uprawiana, czasami przejściowo dziczeje (efemerofit).
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Krzew o wysokości 1–3 m, nagi. Gałęzie prosto wzniesione, cienkie, czworokanciaste.
- Liście
- Niebieskawozielone, okrągławoeliptyczne, ok. 4 cm długości, pojedyncze lub klapowane.
- Kwiaty
- Różowo-białe, dzwonkowate, zebrane w szczytowe nibykłosy. Jest rośliną miododajną, kwiaty rozwijają się przez całe lato, dzięki czemu pszczoły mogą zbierać nektar przez długi okres. Mają drobny, 5-ząbkowy kielich, 5-łatkową, beczułkowatą i owłosioną wewnątrz koronę,1 słupek i 5 pręcików.
- Owoce
- Charakterystyczne, białe, gąbczaste jagody. Odmiana 'White Hedge' charakteryzuje się dużymi, białymi owocami.
- Pęd
- Młode pędy są owłosione.
- Biotop, wymagania
- Jest bardzo wytrzymała na mrozy oraz suszę i mało wymagająca w stosunku do gleby, rośnie dobrze nawet na bardzo jałowych, suchych i kamienistych glebach. Odporna na zanieczyszczenia powietrza. Nanofanerofit.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina ozdobna. Często uprawiana w parkach, na skwerach i w ogródkach przydomowych. Szczególnie polecana jest na żywopłoty - dość dobrze znosi cięcie i zagęszcza się. Łatwo rozmnaża się z odrostów korzeniowych. Jej ozdobą są białe owoce bardzo długo utrzymujące się na roślinie i zdobiące krzew jesienią i zimą po opadnięciu liści, a także ładne, zdrowe liście. Ponieważ dosyć dobrze znosi zacienienie, może być sadzona pod drzewami.
[edytuj] Bibliografia
- Zbigniew Podbielkowski: Słownik roślin użytkowych. Warszawa: PWRiL, 1989. ISBN 83-09-00256-4.
- Maciej Mynett, Magdalena Tomżyńska: Krzewy i drzewa ozdobne. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 1999. ISBN 83-7073-188-0.