Środek odwoławczy
Z Wikipedii
Środek odwoławczy - środek prawny, podgrupa szerszego pojęcia środków zaskarżenia, służący stronie w postępowaniu sądowym lub administracyjnym, którego celem jest doprowadzenie do zmiany lub uchylenia orzeczenia.
Środki odwoławcze dzielone są na:
- zwyczajne - mające na celu uchylenie lub zmianę zaskarżonego orzeczenia w toku instancji, czyli służące od orzeczeń nieprawomocnych;
- nadzwyczajne - służące obaleniu orzeczenia prawomocnego przez ponowne rozpoznanie zakończonej już nim sprawy.
wyróżniane w nauce prawa cechy środków odwoławczych:
- suspensywność - zdolność do wstrzymania uprawomocnienia się orzeczenia,
- dewolutywność - zmierzanie do obalenia lub zmiany zapadłego orzeczenia przez sąd wyższej instancji,
- dyspozycyjność - tylko uprawniony do tego przez prawo (legitymowany) podmiot może wnieść środek odwoławczy, nigdy nie można wnieść go z urzędu,
- umiarkowany formalizm procesowy - forma, czas, miejsce, przebieg postępowania są konkretne i zapisane w ustawie.
W postępowaniu cywilnym do zwyczajnych środków odwoławczych zalicza się apelację i zażalenie. Apelacja przysługuje od orzeczeń merytorycznych - wyroków w procesie, postanowień orzekających co do istoty sprawy w postępowaniu nieprocesowym i postanowień o uznaniu orzeczenia sądu zagranicznego. Zażalenie co do zasady przysługuje od niemerytorycznych postanowień kończących postępowanie w sprawie. Wyjątkowo przysługuje od innych postanowień i zarządzeń sądu lub zarządzeń przewodniczącego, jeśli przepis szczególny to przewiduje.
