Święta Zofia
Z Wikipedii
Święta Zofia – święta Kościoła katolickiego oraz Cerkwi prawosławnej (w prawosławiu czczona jako Zofia Rzymska), męczennica. Jest jedną z najstarszych świętych chrześcijańskich. Wg pochodzących z VII i VIII wieku żywotów świętych żyła w Rzymie w II wieku, w czasach cesarza Hadriana.
Święta Zofia była pobożną wdową, tak też wychowywała swoje córki, noszące imiona trzech cnót chrześcijańskich: Pistis, Elpis i Agape (Wiara, Nadzieja i Miłość). Gdy odmówiła złożenia ofiary bogini Dianie, jej nieletnie córki poddano mękom na jej oczach. Nie załamało to matki, która zachęcała je do wytrwania. Po śmierci córek (wg wielu wersji ściętych mieczem) św. Zofia, pozostawiona przy życiu (bądź ze względu na swoje męstwo, bądź dlatego, by cierpiała po stracie dzieci) zmarła z rozpaczy na ich grobie. Inna wersja jako miejsce zdarzenia podaje Mediolan.
Relikwie św. Zofii znajdują się w Rzymie, w kościele św. Pankracego.
W ikonografii święta przedstawiana jest najczęściej wraz z córkami.
Wspomnienie św. Zofii obchodzone jest 15 września. W tym samym dniu wspomina się jej córki: ich imiona są szczególnie popularne w Rosji (Wiera, Nadieżda i Lubow), ale także w krajach anglosaskich (Faith, Hope i Charity). W Polsce nadawane jest tylko imię Nadzieja.
