Światłodruk

Z Wikipedii

Światłodruk - technika drukarska do zastosowań artystycznych. Forma światłodrukowa wykonana jest z żelatyny. Zelatynę uczuloną dwuchromianem potasu wylewano na tafle szkła lustrzanego lub płytę metalową. Tak przygotowaną formę drukową naświetlano przez negatyw lampami łukowymi lub światłem słonecznym. Tak przygotowana forma drukowa jest bardzo delikatna i nietrwała. Jako jedyna z technik, światłodruk nie posiada rastra, dlatego wydruk jest bardzo realistyczny. Światłodruk można stosować przy reprodukcji wszelkiego rodzaju grafik, reprodukcji malarstwa, reprodukcji starodruków, dzieł sztuki itp. Światłodruk jest techniką wykorzystywaną rzadko.

Światłodruk w 1865 roku wynalazł Francuz A. L. Poitevin. Jednak poważne ulepszenie wprowadził w 1868 roku Niemiec J. Albert.