Żebro przewodnie
Z Wikipedii
Żebro przewodnie - żebro sklepienne będące w planie linią prostą, biegnące przez całą długość nawy i łączące najwyższe punkty sklepienia. Stosowane do:
- podkreślenia kierunku podłużnego budowli,
- zatarcia podziału na przęsła,
- ujednoliceniu sklepienia – łączy pola sklepienne między sobą.
Sprzyja ujednoliceniu przestrzeni wewnętrznej. Element stosowany w architekturze późnego gotyku.
[edytuj] Przykłady zastosowania:
- prezbiterium katedry w Gloucester (1337-ok.1357): sklepienie sieciowe z aż trzema liniami żeber przewodnich
- katedra w Hereford