201 Meksykański Dywizjon Myśliwski

Z Wikipedii

Ówczesna flaga Meksyku

201 Meksykański Dywizjon Myśliwski (ang. 201st Mexican Fighter Squadron, hiszp. Fuerza Area Mexicana Esquadron 201) – meksykańska ekspedycyjna jednostka lotnicza walcząca u boku Amerykanów na Dalekim Wschodzie podczas II wojny światowej, potocznie zwana "Azteckimi Orłami" ("Aztec Eagles")

Spis treści

[edytuj] Geneza

Po zatopieniu przez niemieckie U-booty 2 meksykańskich statków prezydent Meksyku Manuel Avila Camacho podpisał 3 czerwca 1942 r. deklarację wojny z Niemcami. Meksykańskie lotnictwo rozpoczęło loty patrolowe wzdłuż karaibskiego i atlantyckiego wybrzeża kraju w poszukiwaniu nieprzyjacielskich okrętów podwodnych. W kwietniu 1943 r. Prezydent USA Franklin Delano Roosevelt spotkał się w Monterrey w Meksyku z M. A. Camacho w celu uzgodnienia aktywnego zaangażowania się Meksyku w działania wojenne. W rezultacie zdecydowano o powołaniu "Fuerza Area Expedicionaria Mexicana" (FAEM), czyli ekspedycyjnych meksykańskich sił lotniczych. Składały się one z 201. Dywizjonu i personelu pomocniczego. Liczyły ok. 300 ludzi, w tym 38 doświadczonych pilotów. Jeszcze w 1943 r. pierwszych 7 meksykańskich pilotów rozpoczęło 8-miesięczne przeszkolenie bombowe w amerykańskiej bazie lotniczej NAS North Island. 29 grudnia meksykański senat zadecydował o wysłaniu FAEM. Na ich czele stanął płk Antonio Cardenas Rodriguez, zaś dowódcą 201. Dywizjonu został kpt. Radames Graxiola Andrade. Piloci trafili do bazy lotniczej Foster Field w Victorii w Teksasie, gdzie przeszli przeszkolenie na samolotach szkolnych AT-6, a następnie Curtiss P-40. Mechanicy szkolili się w zakładach Republic Aviation w Farmingdale w stanie Nowy Jork. Następnie 201 Dywizjon trafił do Pocatello w Idaho, gdzie został przeorganizowany, wyposażony i przetrenowany na samolotach myśliwskich P-47 Thunderbolt. Dalej szkolił się w Teksasie w bazie Majors Field w Greenville (nocne loty i akrobacje), Amarillo (strzelania do celów naziemnych) i Brownsville (strzelania powietrzne). Podczas tych szkoleń zginęło 2 pilotów. Ostatecznie całość FAEM na pocz. 1945 r. została przeniesiona do bazy Camp Stoneman koło San Francisco, gdzie 8 kwietnia została zaokrętowana. Obydwa rządy zdecydowały, że 201 Dywizjon powinien wejść w skład U.S. Army Air Force i podlegać amerykańskiemu dowództwu, a samoloty nosić oznaczenia USAF. Natomiast meksykańskie barwy i symbole występowały na skrzydłach i pionowym stateczniku. 30 kwietnia Meksykanie przybyli do Manili na Filipinach, rozpoczynając swój bojowy okres działalności.

[edytuj] Walki na Dalekim Wschodzie

201 Dywizjon został podzielony na cztery eskadry (A, B, C i D). Przydzielono go do 58 Grupy Bojowej w 5 Dowództwie Lotniczym i wyposażono w samoloty P-47 Thunderbolt. W maju rozpoczął loty bojowe, wspierając bezpośrednio amerykańską 25 Dywizję Piechoty podczas walk w północnej części Luzonu. Pierwszym pilotem zestrzelonym przez Japończyków (obrona przeciwlotnicza) był por. Carlos Garduno. Na pocz. lipca 201 Dywizjon został przeniesiony do bazy Clark Field i rozpoczął długodystansowe misje uderzeniowe na Formozę. Były to bardzo wyczerpujące i niebezpieczne loty. W sierpniu wykonywał głównie bombardowania portu Karenko na Formozie. Przygotowywał się wówczas do wspierania planowanej inwazji amerykańskiej na wyspy japońskie, do czego jednak nie doszło po zrzuceniu bomb atomowych na Hiroshimę i Nagasaki. Podczas całej swojej działalności bojowej 201 Dywizjon przeprowadził 791 lotów, zrzucając 1497 ton bomb i wystrzeliwując ponad 166 tys. pocisków. Zginęło 5 spośród 31 jego pilotów.

Misje przeprowadzone przez 201 Dywizjon:

  • 53 misje bezpośredniego wsparcia amerykańskich oddziałów na Luzonie,
  • 37 misji treningowych w lipcu 1944 r., w tym transportowanie nowych samolotów z wyspy Biak,
  • 4 misje uderzeniowe na Formozę,
  • 1 misje bombowa na Port Karenko na Formozie,
  • 1 misja eskortowa konwoju amerykańskiego na północ od Filipin.

[edytuj] Epilog

23 października FAEM został zaokrętowany w Manili i powrócił 13 listopada do San Pedro w Kalifornii, zaś kilka dni później do Meksyku. 20 listopada miała miejsce w Mexico City uroczysta parada przed prezydentem M. A. Camacho. Wszyscy piloci zostali udekorowani medalami i potraktowani jak bohaterowie wojenni. Później otrzymali oni także odznaczenia amerykańskie, w tym płk A. C. Rodrigues i kpt. R. Gaxiola – Legion of Merit.

Obecnie w Mexico City znajduje się monument poświęcony pilotom 201 Dywizjonu, przed którym corocznie 18 listopada odbywają się oficjalne uroczystości organizowane przez rząd i meksykańskie siły lotnicze. W kilku bazach lotniczych i miastach są pomniki upamiętniające dywizjon.

W meksykańskich siłach lotniczych istnieje do tej pory 201 Dywizjon, stacjonujący w bazie Cozumel w Quintana Roo, który lata na samolotach Pilatus PC-7.

[edytuj] Linki zewnętrzne

W innych językach