AES
Z Wikipedii
| AES | |
| Rodzaj szyfru | symetryczny szyfr blokowy |
| Data stworzenia | 1997 |
| Autorzy | Vincent Rijmen, Joan Daemen |
| Wielkość bloku wejściowego | 128 bitów |
| Długość klucza | 128, 192, 256 bitów |
| Ilość rund | zależna od klucza:
|
AES (ang. Advanced Encryption Standard, nazywany również Rijndael) to symetryczny szyfr blokowy przyjęty przez NIST w wyniku konkursu ogłoszonego w roku 1997. Bezpośrednią przyczyną rozpisania konkursu była niewystarczająca siła algorytmu DES. W roku 1997 organizacja EFF była w stanie złamać wiadomość zakodowaną DES-em w ciągu 3 dni sprzętem o wartości 250 tysięcy dolarów; obecnie można złamać DES-a jeszcze szybciej i taniej.
Do finału konkursu zakwalifikowało się pięć algorytmów szyfrujących (Rijndael, RC6, Mars, Serpent oraz Twofish), ze szczególnym wskazaniem na algorytm Rijndael. Możliwe jest w nim użycie kluczy o długościach 128, 192 i 256 bitów i operuje on na blokach danych o długości 128 bitów (oryginalna specyfikacja Rijndael dopuszczała również bloki 192- i 256-bitowe).
AES wykonuje 10 (klucz 128 bitów), 12 (klucz 192 bity) lub 14 (klucz 256 bitów) rund szyfrujących substitution-permutation. Składają się one z substytucji wstępnej, permutacji macierzowej (mieszanie wierszy, mieszanie kolumn) i modyfikacji za pomocą klucza. Funkcja substytucyjna ma bardzo oryginalną konstrukcję, która uodparnia ten algorytm na znane ataki kryptoanalizy różnicowej i liniowej. Odmiany algorytmu Rijndael niebędące standardem AES, w zależności od długości klucza i bloku danych wykonują 12 lub 14 rund szyfrujących.
Opublikowana została praca, w której twierdzi się, że AES nie jest w pełni odporny na atak XSL, ale oszacowanie ilości koniecznych obliczeń obarczone jest dużą niepewnością, w związku z tym oceny, na ile skuteczny jest ten atak, są różne.
Twórcami szyfru są Vincent Rijmen i Joan Daemen.
