Afera "Żelazo"
Z Wikipedii
Afera Żelazo - afera jaka wybuchła w połowie lat 80. XX wieku po ujawnieniu tajnej akcji I Departamentu Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, którego szefem był wówczas generał Mirosław Milewski.
Akcja "Żelazo" prowadzona była w latach 70. XX wieku w Zachodniej Europie. Polegała na przeniknięciu do przestępczych struktur i poprzez przestępczą działalność (napady rabunkowe, kradzieże, a nawet morderstwa - w jednej z takich akcji zginął francuski policjant) zdobywanie pieniędzy, złota (stąd kryptonim akcji), dzieł sztuki, a także samochodów. Dokumenty MSW, które dały początek przestępczej działalności sugerowały wykorzystywanie zdobytych dóbr na finansowanie działalności wywiadu PRL. Jednak duża część łupu trafiła do rąk oficerów MSW zaangażowanych w akcję i nadzorujących ją z kraju. W budynku Ministerstwa istniał w latach 70. tajny sklepik, w którym można było kupić zrabowane precjoza. Pracownicy MSW obdarowywani byli nimi również w postaci premii do pensji. Z zeznań generała Milewskiego wynika również, że skradzione przedmioty zostały również przywłaszczone przez przedstawicieli najwyższych władz PRL (Edwarda Gierka i jego żonę, Jana Szydlaka, Zdzisława Grudnia i innych).
Z "Żelazem" związani byli trzej bracia Janosze: Jan, Mieczysław i Kazimierz, którzy prowadzili przestępczą działalność w zamian za zapewnienie bezkarności w PRL oraz udział w zrabowanych łupach.
Osoby związane z aferą "Żelazo" miały kontynuować działalność przestępczą w tzw. gangu młotkarzy[1].
Przypisy
[edytuj] Bibliografia
- Jerzy Morawski, Złota afera, Wyd. Świat Książki, Warszawa 2007
