AGA (radioodbiornik)
Z Wikipedii
Teoretycznie AGA nie powinna się znaleźć w spisie polskich odbiorników - była bowiem produkowana na licencji szwedzkiej. Jednak jej produkcja jest nierozerwalnie związana z początkami powojennej radiotechniki w Polsce. Pierwsze setki egzemplarzy sprowadzone zostały w całości (modele 1651 i 1742). W roku 1947 produkcję rozpoczęły zakłady DIORA w Dzierżoniowie, najpierw z elementów importowanych, później z krajowych. Wśród kilku różnych modeli były odbiorniki przeznaczone dla użytkowników indywidualnych, tzw. abonenckie (np. RSZ-F, RSZ-47, 1731) oraz odmiany radiowęzłowe, z możliwością przyłączenia wielu dodatkowych głośników (np. RSZ-F-3W, RSZ-F-8W). Przydział na zakup odbiorników dostawały wyróżniające się szkoły, świetlice i zakłady pracy oraz przodownicy pracy i aktywiści partyjni. W latach 50. AGA montowana była również w Zakładach Kasprzaka w Warszawie.
Podstawowe parametry i właściwości
| lampy: | ECH21, EF22, EF22, EBL21, AZ1, EM4, dwie żarówki 6.3V/0.2A (oświetlenie skali) |
| zakresy fal: | Fale długie: 730 - 2000 m (411 - 150 kHz) Fale średnie: 186 - 575 m (1613 - 522 kHz) Fale krótkie: 16 - 52 m (19 - 5,7 MHz) |
| zasilanie: | napięcie przemienne 110/127/220/240V |
| elementy regulacyjne: | (od lewej) potencjometr siły głosu z wyłącznikiem, 4-pozycyjna skokowa regulacja barwy tonu, 4-pozycyjny przełącznik zakresów (4=gramofon), strojenie (gałka z charakterystycznym wgłębieniem na palec) |
| gniazda: | antena, uziemienie, gramofon, głośnik dodatkowy |
| wymiary: | 482 x 340 x 270 mm |
| uwagi: | skala kolorowa: długie-czerwona, średnie-żółta, krótkie-zielona, napisane nazwy ważniejszych stacji europejskich; przełączanie barwy tonu zmieniało szerokość pasma jednego filtru p.cz. i wzmacniacza m.cz.; "Poradnik radio- i teleelektryka" PWT 1959 podaje nieco inne zakresy: 0,150-0,420 0,500-1,580 5,8-18,7 MHz, częstotliwość pośrednia 465kHz, czułość 60uV, głośnik GE20/3, ujemne sprzężenie zwrotne we wzmacniaczu m.cz. |
Jest to odbiornik superheterodynowy zasilany z sieci prądu przemiennego o kilku (przełączanych) napięciach. W różnych modelach stosowane były różne zestawy lamp. We wczesnych egzemplarzach były to lampy 7S7,7H7,7B6, 7C5, 5Y3GT/G, później zestaw wymieniony w tabelce, był także klasyczny zestaw 2xECH21, EBL21, AZ1, EM2. Uboższe wersje nie miały elektronowego wskaźnika dostrojenia (magicznego oka).
Prezentowane zdjęcia przedstawiają model RSZ-50, z malowniczą siatką na ściance czołowej, produkowany w roku 1949.
