Ahoszta Tarkaan

Z Wikipedii

Ahoszta Taarkan (ang. Tarkaan Ahoshta) – postać z serii książkowej Opowieści z Narnii brytyjskiego pisarza fantasy C. S. Lewisa.

Kalormeńczyk niskiego pochodzenia, dzięki pochlebstwom i przewrotnym radom, wkradł się w łaski samego Tisroka. Po śmierci starego Aksarty (1014 r.), zostaje wielkim wezyrem, jedną z najpotężniejszych postaci w Kalormenie. Miał poślubić Arawis Tarkiinę, jednak ta ucieka przed nim, gdyż jak twierdzi ma z sześćdziesiąt lat i garb na plecach, a jego twarz przypomina do złudzenia twarz małpy. Chociaż, przez lud uważany jest za człowieka wpływowego i szacownego, okazuje się, że na dworze Tisroka nie jest traktowany lepiej niż podrzędny sługa. Podczas tajnej narady, w której władca Kalormenu obraduje wraz ze swym synem Rabadaszem, obnażone zostają wszelkie słabości "wielkiego wezyra". Jest podły i zawistny, ale wobec silniejszych od siebie potrafi okazać niezwykłą usłużność, graniczącą z brakiem własnej godności. Ahoszta otrzymuje kopniaki od rozzłoszczonego Rabadasza, ale traktuje to jako błogosławieństwo, jednocześnie, w głębi serce życząc zguby swojemu oprawcy.

"Koń i jego chłopiec", rozdziały "Księżniczka Arawis w Taszbaanie", "Tajna narada".