Alegoria zazdrości i niewdzięczności
Z Wikipedii
Alegoria zadrości i niewdzięczności - rysunek wykonany przez włoskiego artystę renesansowego Leonarda da Vinci. Znajduje się obecnie w Christ Church College w Oksfordzie.
Spis treści |
[edytuj] Inspiracja
Rysunek jest owocem epidemii dżumy, której Leonardo był świadkiem w czasie pobytu w Mediolanie. Wówczas nasuwały mu się na myśl różne refleksje, których efektem były liczne alegorie.
[edytuj] Przedstawienie
Leonardo ukazał Zazdrość i Niewdzięczność jako dwie kobiety, które jadą na ogromnej ropusze. Podąża za nimi Śmierć. Zazdrość wypuszcza strzałę z ludzkim językiem nabitym na grot. Zazdrość jest przedstawiona jako stara kobieta z obwisłymi piersiami.
[edytuj] Wymowa
Ludzki język nabity na grot ma stanowić symbol obmowy.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Bibliografia
- Nicholl Ch., Leonardo da Vinci, Lot wyobraźni, Warszawa 2006, Wyd. W.A.B., ISBN 83-7414-220-0
Adam i Ewa • Alegoria cnoty i zazdrości • Alegoria przyjemności i cierpienia • Alegoria zazdrości i niewdzięczności • Alegoria zazdrości jadącej na śmierci • Arystoteles i Filis • Autoportret • Dama wskazująca • Dama z jednorożcem • Groteskowe studium portretowe mężczyzny • Il Bagnetto • Madonna z czarką na owoce • Neptun • Święty Jerzy i smok • Portret Isabelli d'Este • Powieszony Bernardo di Bandino Baroncelli
