Alfons VII Imperator

Z Wikipedii

Alfons VII Imperator, określany również przydomkiem Dobry (ur. 1 marca 1105, zm. 23 sierpnia 1157), król Leónu i Kastylii od 1126 r. Był synem Urraki Kastylijskiej i hrabiego Burgundii - Rajmunda. Jego pierwszeństwo lub zwierzchnictwo uznali władcy Aragonii, Nawarry, Barcelony oraz Tuluzy i Montpellier w południowej Francji. W 1135 przybrał tytuł cesarza całej Hiszpanii.

Był dwukrotnie żonaty; w listopadzie 1128, poślubił Berengarię z Barcelony - córkę Ramona Berenguera III, hrabiego Barcelony. Zmarła ona w 1149. Mieli 4 dzieci:

• Sancha III Upragnionego (1134-1158),
• Ferdynanda II z Leonu (1137-1188),
• Sanchę (1137-1179), poślubiła Sancha VI Mądrego- króla Nawarry,
• Konstancję (1141-1160), poślubiła Ludwika VII - króla Francji.

W 1152, Alfons poślubił Ryksę Śląską, córkę Władysława Wygnańca. Mieli córkę Sanchę (1155-1208), późniejszą żonę Alfonsa II Aragońskiego.

 To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z historią i Hiszpanią. Jeśli możesz, rozbuduj go.

Poprzednik Urraka Kastylijska

Król Kastylii i Leónu 1126-1135

Następca jako Cesarz Hiszpanii

Poprzednik jako król Kastylii i Leónu

Cesarz Hiszpanii 1135-1156

Następca rozłączenie

Poprzednik Hiszpania

Król Leónu 1156-1157

Następca Ferdynand II Hiszpański

Poprzednik Hiszpania

Król Kastylii i Leónu 1156-1157

Następca Sancho III Upragniony