ALOHA

Z Wikipedii

ALOHA – jeden z algorytmów dostępu wielokrotnego do kanału. Opracowany w latach 70. XX w. na University of Hawaii m.in. przez Normana Abramsona. Początkowo używany do naziemnej komunikacji radiowej z czasem znalazł zastosowanie we wszystkich systemach, w których niekoordynowani użytkownicy korzystają z jednego kanału (tzw. systemy rywalizacyjne lub kontencyjne).

Podstawową ideą systemu ALOHA jest wysyłanie przez nadajnik danych zawsze, gdy tylko się pojawią. Gdy ramka dotrze do celu wysyłana jest kolejna. Gdy nastąpi kolizja, nadajnik odczekuje losowy czas i wysyła ją ponownie. Losowość jest tu szczególnie ważna, gdyż w przeciwnym razie te same ramki wciąż by ze sobą kolidowały.

Wydajność tego systemu, a co za tym idzie - wykorzystanie kanału są niewielkie. Opublikowana przez Larry'ego Robertsa w 1972 metoda podwojenia przepustowości systemu otrzymała nazwę: szczelinowy ALOHA (ang. slotted ALOHA). Metoda ta polega na podzieleniu czasu na odcinki, którym odpowiadają pojedyncze ramki i synchronizacji wszystkich użytkowników, tak aby komputer mógł nadawać dopiero po rozpoczęciu kolejnej "szczeliny".

Pomimo swojej prostoty i małej wydajności szczelinowy protokół ALOHA znalazł zastosowanie nie tylko w kilku wczesnych eksperymentach. Przypomniano sobie o nim w chwili wynalezienia dostępu do Internetu przez sieci telewizji kablowych.