Ambroży Grabowski
Z Wikipedii
Ambroży Grabowski - (ur. 7 grudnia 1782 w Kętach, zm. 3 sierpnia 1868 w Krakowie) - polski historyk, księgarz, wybitny kolekcjoner, archeolog i antykwariusz polski, autor podstawowych przewodników po Krakowie, samouk.
Jako uczony antykwariusz gromadził w swej księgarni rzadkie druki polskie, na skutek czego uczeni polscy jak Jerzy Samuel Bandtkie, Jan Paweł Woronicz, zachęcili go do badania zabytków krakowskich, zwyczajów ludowych i t. d. Owocem długoletniej skrzętnej pracy jego są liczne, często ilustrowane dzieła, z których najważniejsze: „Historyczny opis miasta Krakowa i jego okolic” (1822, nast. wyd. p. t. „Kraków i okolice jego” w latach 1830, 1836, 1844), „Starożytności historyczne polskie...” (1845), „Ojczyste spominki... dyjaryjusze, relacje, pamiętniki i t. d....” (1845), „Dawne zabytki miasta Krakowa” (1850), „Starożytnicze wiadomości o Krakowie, zbiór pism i pamiętników...” (1852). „Skarbniczka naszej archeologii...” (Lipsk 1854, z 39 wizerunkami baszt i bram krakowskich), „O ikonografii polskiej” i inne np. „Listy króla Władysława IV”. Napisał „Krótkie przypowieści dawnych Polaków”.
W 1824 roku Ambroży Grabowski odkrył imię autora ołtarza Mariackiego, które z wiekami zostało zapomniane.
