Amplidyna
Z Wikipedii
Amplidyna jest to maszyna prądu stałego, która ma w stojanie 4 bieguny, ale strumień magnetyczny podłużny Φd wywołany prądem magnesującym magnesuje dwa z nich, np. 1 i 2 w jednym kierunku, a, pozostałe dwa, np. 3 i 4, w drugim kierunku. Jest to więc w rzeczywistości maszyna dwubiegunowa i jej twornik jest uzwojony na dwa bieguny. W osi poprzecznej q względem strumienia Φd są ustawione szczotki poprzeczne a-b. Przy zwartych szczotkach a-b przez uzwojenie twornika płynie prąd, który wywołuje strumień poprzeczny Φq skierowany tak, jak strumień reakcji poprzecznej twornika. Napięcie na szczotkach a-b od strumienia Φq jest równe zeru, natomiast strumień poprzeczny Φq indukuje napięcie na szczotkach A-B ustawionych w osi podłużnej.
Jest to więc maszyna, w której wykorzystuje się pole poprzeczne. Aby zapewnić dobrą komutację szczotki A-B i a-b muszą zwierać zezwoje, których boki leżą w miejscu, gdzie grubość szczeliny ma dużą wartość. Dlatego biegun musi być podzielony na dwie części (1 i 2 oraz 3 i 4). W rzeczywistości maszyny te nie mają jawnych biegunów, ale wszystkie uzwojenia stojana są umieszczone w odpowiednio ukształtowanych żłobkach blach stojana. W osi podłużnej amplidyny są umieszczone także uzwojenie kompensacyjne, uzwojenie sprzężeń zwrotnych itp.
Amplidyna może się obracać tylko w jednym kierunku ze względu na możliwoś wystąpienia przekompensowania, co prowadzi do dowzbudzania maszyny na skutek czego może dojść do zniszczenia maszyny.
Dawniej była stosowana jako regulatory w układach automatycznej regulacji. Obecnie są jeszcze szeroko stosowane w wagonach pociągów do wytwarzania energii elektrycznej podczas jazdy pociągu.