An-28

Z Wikipedii

Antonow An-28

Dane podstawowe
Państwo	ZSRR Polska(produkowany)
Producent	OKB Antonowa (prototyp) Państwowe Zakłady Lotnicze w Mielcu (produkcja seryjna)
Typ	samolot transportowo-pasażerski
Konstrukcja	górnopłat o konstrukcji metalowej
Załoga	2
Historia
Data oblotu	wrzesień 1969
Lata produkcji	1978 – 1992
Dane techniczne
Napęd	2 silniki turbośmigłowe PZL-10S
Moc	970 KM (714 kW)
Wymiary
Rozpiętość	22,07 m
Długość	13,10 m
Wysokość	4,90 m
Powierzchnia nośna	39,70 m²
Masa
Własna	3750 kg
Użyteczna	2750 kg
Startowa	6500 kg
Zapas paliwa	1940 l
Osiągi
Prędkość maksymalna	335 km/h
Prędkość minimalna	125 km/h
Prędkość wznoszenia	8 m/s
Pułap	3000 m
Zasięg	560 km
Dane operacyjne
Liczba miejsc
17-20
Użytkownicy
ZSRR, Rosja, Polska, Wenezuela

Antonow An-28 (oznaczenie NATO – Cash) – radziecki samolot transportowo-pasażerski opracowany w biurze konstrukcyjnym Antonowa, a produkowany w Polsce w zakładach WSK Mielec

[edytuj] Historia

Samolot transportowy An-28 jest rozwinięciem konstrukcji radzieckiego samolotu wielozadaniowego Antonow An-14 „Pszczółka” i został opracowany w biurze konstrukcyjnym Antonowa. Jego pierwsza wersja została oblatana we wrześniu 1969 roku nosiła jeszcze oznaczenie An-14M.

W 1973 roku po licznych przeróbkach otrzymał on ostatecznie oznaczenie An-28. Został on skonstruowany w taki sposób, że mógł być produkowany w wielu wersjach: transportowej, dyspozycyjnej, sanitarnej, desantowej, patrolowej i fotogrametrycznej. Możliwe też jest zamontowanie na podwoziu nart. A ze względu na krótki start i lądowanie (system STOL) może startować on z lotnisk trawiastych, także wysokogórskich.

Samolotu tego nie wprowadzono jednak do produkcji seryjnej w ZSRR, lecz w 1978 roku zawarto umowę na produkcję seryjną w zakładach WSK Mielec oraz na budowę silników TWD-10 do tego samolotu w zakładach WSK Rzeszów (oznaczonych PZL-10S).

Pierwsze seryjne samolotu An-28 zostały wyprodukowane w 1983 roku, a ZSRR zamówił 1200 samolotów tego typu. Ostatecznie jednak wyprodukowano jedynie około 180 sztuk, wobec anulowania pod koniec lat osiemdziesiątych tego zamówienia.

W Polsce opracowano również dla lotnictwa Marynarki Wojennej RP wersje dla ratownictwa i rozpoznania morskiego z radarem poszukiwawczym pod kadłubem i radarem meteorologicznym oznaczoną jako An-28B1R (oznaczoną również jako An-28RM Bryza) oraz transportowo-desantową – dostosowaną do zrzutu ładunków w locie przez tylne drzwi ładowni.

Na podstawie doświadczeń uzyskanych w czasie produkcji tego samolotu, opracowano polskie samoloty PZL M28 Skytruck i PZL M28B Bryza.

[edytuj] Użycie w lotnictwie

Samolot Antonow An-28 jest używany przez lotnictwo rosyjskie oraz lotnictwo polskiej Marynarki Wojennej a także przez siły zbrojne Wenezueli.

[edytuj] Opis konstrukcji

Samolot An-28 jest samolotem transportowym, górnopłatem o konstrukcji półskorupowej. Konstrukcja metalowa – duralowa. Płat podparto zastrzałami. Z lewej strony kadłuba samolot posiada drzwi boczne dla załogi oraz pasażerów. W tylnej części kadłuba znajdują się duże drzwi do części ładunkowej, odchylane w dół, Mogą one służyć jako rampa załadunkowa.

Silniki zamontowane są w gondolach pod skrzydłami po obu stronach kadłuba.

Podwozie stałe z kołem przednim, istnieje możliwość zamontowania na nim nart.