Andrij Bondar

Z Wikipedii

Bondar Andrij Wolodymyrowycz (ukr. Андрі́й Володими́рович Бондар), ur. 14 sierpnia 1974 w Kamieńcu Podolskim - ukraiński pisarz młodego pokolenia, poeta, literaturoznawca i tłumacz.

Członek Asocjacji Ukraińskich Pisarzy (1998). Laureat wydawnictwa Smołoskyp (ukr. Смолоскип, 1997).

[edytuj] Biografia

W 1991 roku ukończył liceum w Kamieńcu Podolskim. W latach 1991-1994 studiował w Instytucie Pedagogicznym w Kamieńcu Podolskim na kierunku filologia. W 1994 roku rozpoczął studia w Akademii Kijowsko-Mohylańskiej, które zakończył w 2001 roku. W latach 1998-2000 był redaktorem naczelnym wydawnictwa "Literatura plus" („Література плюс”) Asocjacji Ukraińskich Pisarzy. Następnie od 2000 do 2001 r. był zastępcą redaktora naczelnego czasopisma "Ewa". Od 2001 do 2007 roku zajmował się redagowaniem części poświęconej literaturze w renomowanym tygodniku "Dzerkało tyżnia" („Дзеркало тижня”). Żonaty z pisarką Sofiją Andruchowycz. Mają córkę Barbarę (urodziła się 10 kwietnia 2008 roku).

[edytuj] Twórczość

Jako poeta debiutował 24 listopada 1993 roku, publikując wiersze w gazecie "Podolanin" („Подолянин”) w Kamieńcu Podolskim. Bondar jest autorem trzech tomików wierszy : Весіння єресь (Kijów, 1998), Істина і мед (Odessa , 2001) oraz Примітивні форми власності (Lwów, 2004). Jego wiersze tłumaczono na angielski, niemiecki, francuski, polski, szwedzki, portugalski, rumuński, chorwacki, litewski oraz białoruski. Ponadto Andrij Bonadr jest autorem kilku tłumaczeń ( m. in. Ferdydurke Witolda Gombrowicza, tłum. w 2002 r.) oraz prac literaturoznawczych.

Źródła: Вікіпедія - вільна енциклопедія