Andrzej Gawroński (satyryk)
Z Wikipedii
Andrzej Rawita-Gawroński (ur. 13 lipca 1916 r. w Zakopanem, zm. 23 listopada 1997 r. w Melbourne) - satyryk, poeta, dziennikarz.
[edytuj] Biografia
Andrzej Gawroński debiutował w 1938 r. w tygodniku humorystycznym Mucha. Brał udział w kampanii wrześniowej, walczył w oddziale Ponurego. Jako pchor. Andrzej napisał słowa do kilku pieśni partyzanckich, m.in. My, kraj bez Quislingów. Po dwukrotnym aresztowaniu przez UB uciekł łodzią przez Bałtyk. W 1951 r. przybył do Australii. Pracował m.in. w stalowni i przędzalni wełny. W 1959 r. podjął pracę w szkolnictwie jako kontraktowy nauczyciel języka angielskiego. Pracując ukończył Arts na Uniwersytecie Melbourneńskim i uzyskał tytuł Master of Education na Universytecie Monasha. W 1975 r. jako członek państwowej komisji maturalnej stanu Wiktoria przeprowadzał pierwszą maturę z języka polskiego. Po przejściu na wcześniejszą emeryturę prowadził wykłady z literatury polskiej na Uniwersytecie Monasha.
Pisał teksty i występował w kabaretach Wesoła Kookaburra i Perskie Oko. Aktywnie działał w Polskim Kole Kulturalno-Artystycznym w Melbourne i w polskiej sekcji etnicznego Radia 3ZZ. Drukował m. in. w Tygodniku Polskim (Melbourne), Wiadomościach Polskch (Sydney), Kurierze Zachodnim (Perth) i paryskiej Kulturze. Należał do Australijskiego Instytutu Spraw Polskich.
[edytuj] Publikacje
- Z kangurem pod rękę (Melbourne 1962)
- Do góry nogami (Melbourne 1981)
- Mój punkt widzenia (Toruń 1999) - australijskie felietony wydane pośmiertnie
- Zapiski z dwóch światów (Toruń 2001)
