Andrzej Szołdrski
Z Wikipedii
| Andrzej Szołdrski | |
| Herb | |
 |
|
| Urodzony | 1583 |
| Zmarł | 1650 |
Andrzej Szołdrski herbu Łodzia (ur. 1583? – zm. 1650) – biskup kijowski, biskup przemyski, poznański[1].
Syn Stanisława Szołdrskiego, dziedzica na Czempiniu i Małgorzaty Manickiej z Pigłowic. Był uczniem jezuitów poznańskich oraz studiował w Rzymie. W 1634 był administratorem apostolskim diecezji krakowskiej. Dzięki poparciu króla Władysława IV 14 stycznia 1635 został wybrany biskupem poznańskim. Jego ingres miał miejsce 30 listopada 1636. Był pomysłodawcą i sponsorem odbudowy katedry poznańskiej po pożarze w 1622 roku.
Kasper Niesiecki wspomina odnowę katedry poznańskiej po pożarze:[2] Kędy zastawszy katedralny kościół świeżo ogniem zrujnowany, wszystek się udał na restauracyą jego, od fundamentów począwszy, które od upadku dzwignął.
Zmarł 1 kwietnia 1650 roku. Jego ciało spoczywa w kaplicy Matki Boskiej Anielskiej w katedrze poznańskiej.
[edytuj] Przypisy
- ↑ Na podstawie: Adam Naramowski, Ekscerpty z Adama Naramowskiego
- ↑ Na podstawie: Kasper Niesiecki, Korona Polska przy złotej wolności starożytnymi wszystkich katedr, prowincji i rycerstwa [...] ozdobiona w opracowaniu Wiesiołkowskiego
[edytuj] Bibliografia
- Wiesiołowski J., Katalog biskupów poznańskich, Poznań 2004, ISBN 83-89525-26-7
| Poprzednik Bogusław Radoszewski |
 |
Biskup kijowski 1633 – 1635 |
|
Następca Stanisław Zaremba |
| Poprzednik Henryk Firlej |
|
Biskup przemyski 1635 – 1636 |
|
Następca Piotr Gembicki |
| Poprzednik Henryk Firlej |
|
Biskup poznański 1635 – 1650 |
|
Następca Kazimierz Florian Czartoryski |
