Andrzej z Kokorzyna

Z Wikipedii

Andrzej z Kokorzyna (ur. ok. 1379, zm. ok. 1435) - profesor Uniwersytetu Krakowskiego, filozof i teolog. Duchowny katolicki. Filozof nominalista i antyhusyta.

Po studiach w Pradze uczył się na Uniwersytecie Krakowskim, w 1402 r. został magistrem filozofii, potem podjął studia teologii: w 1425 r. występował jako bakałarz formatus a magister teologii w 1425/26. Od 1404 r. wykładał w Akademii Krakowskiej, w 1408 r. przyjął święcenia kapłańskie i został rektorem uczelni (jeszcze dwukrotnie w 1426 i 1429). Dziekan wydziału filozofii (1406). W 1417 r. poseł królewski na sobór w Konstancji. Archidiakon krakowski (od 1428 r.). Godności biskupa przemyskiego nie przyjął. Archidiakon krakowski (od 1ę z Dobczyna za najwybitniejszego filozofa o poglądach nominalistycznych na uczelni krakowskiej na początku XV w. Obok komentarza napisanego pod wpływem Grzegorza z Rimini do I ks. Sentencji P. Lombarda (rkp. BJ 1525) napisał także komentarz do Fizyki Arystotelesa pt. Puncta super octo libros Physicorum, powstały zapewne ok. 1406/7 r. i który zachował się jedynie w późniejszej przeróbce. Zachowały się także dwa jego kazania (rkp BJ 2372) oraz traktat o Komunii pod dwiema postaciami (Tractatus de communione sub utraque specie, rkp BJ 425) w którym polemizował z husytami. Pozostawił jeszcze niedokończony podręcznik dla kleru pt. Speculum sacerdotium (rkp. BJ 2600,2213, Oss.380).