Anna Maria Huarte

Z Wikipedii

Anna Maria Huarte, portret wykonany z okazji koronacji.

Ana María Josefa Ramona de Huarte y Muñiz (1786 - 1861), pierwsza cesarzowa Meksyku.

[edytuj] Życie

Anna Maria była córką Isidra Huarte, bogatego intendenta prowincji. Jej matka, Anna Muñiz y Sanchez de Tagle, była spokrewniona z markizami z Altamiry. Urodziła się w Valladolid. Naukę pobierała w rodzinnym mieście w żeńskiej szkole dla córek najlepszych rodzin w Valladolid, znanej jako Szkoła Świętej Róży. Tam właśnie poznała swojego przyszłego męża Agustína de Iturbide, w którym się zakochała z wzajemnością.

Ślub pary odbył się w katedrze w Valladolid 27 lutego 1805 roku. Anna Maria otrzymała solidny posag w wysokości 100 000 peso, którego część narzeczony zużył na kupno hacjendy w Apeo. Anna Maria zawsze pozostawała w cieniu wielkiego mężą, którego obdarzała co chwila nowym potomkiem. Żonę "Wyzwoliciela", jak nazywano jej męża, przyjęto w jej rodzinym mieście jak królową. Małżonka Iturbid była uwielbina przez Meksykanów.

Grafika:DSC000967.JPG

Casarzowa pod koniec życia.

Gdy proklamowano cesarstwo zdecydowano się namaścić i ukoronować Marię Annę razem z małżonkiem i nadać jej tytuł cesarzowej. Koronacja odbyła się 21 lipca 1822 roku. Agustín sam koronował swoją żonę. Nowa cesarzowa nie wtrącała się do polityki, zajmowała się wychowywaniem dzieci. Cesarzowa godnie rządziła, a do towarzystwa miała arystokratyczne damy dworu. Mimo miłości męża do Anny Marii wiadomo o jednej jego kochance, arystokratce Marii Ignacii Rodríguez de Valasco de Villar Villamil. Po abdykacji męża w 1823 roku, była cesarzowa udała się wraz z nim na wygnanie do Włoch. Agustína de Iturbide powrócił do Meksyku, gdy zaistniało zagrożenie ponownego włączenia państwa do Hiszpanii. Został tam aresztowany i rozstrzelany w 1824 roku. Maria Anna razem z mężem przyjechała do Meksyku.

Rząd Meksyku postanowił, że wdowa po cesarzu i jej rodzina ma wyjechać do Kolumbii i wyznaczyła Marii Annie roczną pensję w wysokości ośmiu tysięcy peso. Ponieważ nie znalazł się ani jeden statek, który w tych dniach mógłby ich tam odtransportować, pozwolono jej przenieść się do Stanów Zjednoczonych, gdzie znalazła stałe miejsce pobytu. Początkowo mieszkała w Baltimore, a potem w małym domku w Georgtown na obrzeżach Waszyngtonu. W klasztorze Nawiedzenia w tym mieście do dzisiaj można zobaczyć kilka portretów i pamiątek po rodzinie Marii Anny, gdyż ta często przebywała w klasztorze, do którego wstapiła jej córka, Juana. Miała tam swoją celę, a także miejsce na chórze i w refektarzu. W klasztorze często nosiła habit mniszki, ale nigdy na zewnątrz. Podarowała swój strój koronacyjny ze srebrbymi i złotymi nitkami, z których porobiono potem ozdoby i relikwiarze.

W końcu Maria Anna z córkami zamieszkała w Filadelfii. W 1847 roku mieszkała tam już sama, znajdując się w trudenj sytuacji finansowej, jako że od kilku miesięcy nie otrzymywała pensji wyznaczonej przez rząd meksykański. Anna Maria przeżyła śmierć swoich dwóch córek: Juany mniszki i jej wiernej towarzyszki Marii Jesús, znanej jako Ciucia. Nie była zadowolona, gdy jej syn Ángel ożenił się z Amerykanką Alicią Green, z którą kategorycznie odmawiała spotkania.

Maria Anna zmarła 21 marca 1861 roku na puchlinę wodną w obecności trójki swoich dzieci.