Anna Trojanowska-Kaczmarska
Z Wikipedii
Anna Trojanowska-Kaczmarska (ur. 11 marca 1931, zm. 17 maja 2007) – polska malarka, pedagog, historyk i teoretyk sztuki, matka poety i piosenkarza Jacka Kaczmarskiego. Znana promotorka koncepcji stwierdzającej potrzebę spontanicznej działalności plastycznej dzieci, polegającej na wyrażaniu nastrojów i doznań w sposób niekierowany [1].
Pochodziła z rodziny pół żydowskiej, jej rodzicami byli: żydowska nauczycielka ze szkoły powszechnej w Falenicy – Felicja z domu Szlachtaub oraz Stanisław Trojanowski. W czasie II wojny światowej zginęła prawie cała jej rodzina, z wyjątkiem matki. Swoje wspomnienia wojenne zawarła w części pierwszej książki pt. Dzieci Holocaustu mówią....
W latach 50. XX wieku, studiowała wraz z mężem, Januszem Kaczmarskim w Leningradzie i Kijowie, gdzie uzyskali dyplom tamtejszego Instytutu Sztuk Pięknych w 1956 r.
Jest autorką cenionych książek Dziecko i twórczość (1971), oraz "Dziecko i plastyka" (1983).