Ara Pacis
Z Wikipedii
Ara Pacis, Ołtarz Pokoju został wzniesiony na Polu Marsowym jako wyraz wdzięczności po zakończeniu długotrwałych działań wojennych. Cesarz August ślubował wzniesienie Ołtarza Pokoju w 13 p.n.e., budowla została ukończona w 9 p.n.e. z okazji zakończenia długotrwałej wojny.
Jest to marmurowa budowla postawiona na planie prostokąta o wymiarach 11,6 x 10,6 m; wysokość ścian bocznych wynosi 6,35 m. Zewnętrzny mur składa się z trzech części. Najniższa część – stylobat – ma wysokość 1,49 m i obramowana została profilowanym gzymsem. Powyżej ściany zdobi fryz złożony z liści i łodyg akantu oraz łabędzi. Najwyższa część muru ozdobiona jest płaskorzeźbami przedstawiającymi cesarza Augusta o otoczeniu rodziny, dostojników państwowych podczas procesji z okazji konsekracji ołtarza oraz sceny mitologiczne i alegoryczne (np. personifikacji Matki Ziemi w otoczeniu żywiołów). Wysokość fryzu figuralnego wynosi 1,55 m. Przez przejście w murze umieszczone od strony via Flaminia wchodzi się na dziedziniec. Od strony wewnętrznej otaczający dziedziniec mur ozdobiony jest płaskorzeźbami stanowiącymi kompozycję złożoną z kwiatów, owoców i bukranionów. Na podwyższenie, na którym umieszczony jest sam ołtarz, prowadzą schody umiejscowione po stronie zachodniej i rampa po stronie wschodniej. Ołtarz zdobi jednoplanowy fryz przedstawiający procesję westalek z kapłanem i lirnikami.
W 1939 r. ołtarz został zrekonstruowany w pobliżu miejsca, gdzie był pierwotnie ustawiony. W stosunku do swojego pierwotnego położenia odwrócony jest o 90°. Zachowane oryginalne fragmenty rzeźb znajdują się m.in. w Muzeum we Florencji i Paryżu (w Luwrze).
Zobacz też: Architektura starożytnego Rzymu.
