Arawn

Z Wikipedii

W mitologii walijskiej, Arawn był Panem Zaświatów zwanych Annwn (wymowa Annun).

Niektóre spośród najważniejszych mitów o Arawnie opisują incydent, w którym Amaethon ukradł mu psa, czajkę i białego kozła sarny, co doprowadziło do Cath Godeau (Wojny Drzew), którą Arawn przegrał, a zwycięzcą, oprócz Amaethona, był jego brat, Gwydion.

Według opowieści ze zbioru zwanego Mabinogion, Pwyll omyłkowo wysłał swoje psy w pogoń za jeleniem, którego ścigała już sfora Arawna. W formie rekompensaty, Arawn poprosił, aby Pwyll zamienił się z nim miejscami na rok i jeden dzień, i dokonał tego, co mu się nigdy nie udało - pokonał jego rywala, Hafgana. W tym samym czasie, Arawn zajął miejsce Pwylla jako pan krainy Dyfed. Pwyll przybrał postać Arawna i spał z jego żoną, ale zachował czystość, przez co obaj zostali wielkimi przyjaciółmi.

W folklorze walijskim, Arawn pędzi przez jesienny, zimowy i wczesnowiosenny nieboskłon ze sforą swoich białych, czerwonouchych ogarów, zwanych Cwn Annwn (Ogary z Annwn, wym. Cun Annun). Szczekanie psów jest postrzegane jako gęganie dzikich gęsi w czasie ich wędrówki, a łupem ogarów są potępione dusze, gnane z powrotem do Annwn (czasami do siedziby Szarego Króla Brenin Llwyda).

Arawn to również istotna (choć najczęściej niedostrzegana) postać z cyklu toczących się w świecie walijskich mitów opowieści fantasy pod tytułem The Chronicles of Prydain, których autorem jest Lloyd Alexander. Jednakże, w tych utworach Arawn przedstawiany jest jako postać dobitnie i ostatecznie zła.