Archikatedra Imienia Najświętszej Maryi Panny w Mińsku
Z Wikipedii
Archikatedra Imienia Najświętszej Maryi Panny w Mińsku (biał. Архікатэдральны касьцёл Імя Найсьвяцейшай Панны Марыі ў Менску) - rzymskokatolicki kościół katedralny i zarazem centrum życia społecznego mińskich katolików.
Został zbudowany w 1710 roku jako kościół przy klasztorze jezuickim. Po powstaniu diecezji mińskiej w 1798 roku, kościół awansował do rangi katedry.
Znacznie ucierpiał na skutek pożaru z 1797 roku, jednak szybko go zrekonstruowano. W 1869 roku w wyniku likwidacji biskupstwa w Mińsku świątynię zdegradowano do siedziby parafii, w 1917 roku znów powstała diecezja mińska, na jej czele stanął ks. Zygmunt Łoziński, w 1920 roku aresztowany przez bolszewików.
W 1934 roku została podjęta decyzja o zamknięciu katedry (jako świątynia funkcjonowała jeszcze w latach 1941-47). W 1951 roku dokonano jej przebudowy, rozbierając wieże i zmieniając wygląd fasady - budynek przekształcono w siedzibę towarzystwa sportowego "Spartak", co nie przeszkodziło władzom wpisać go na listę dziedzictwa narodowego Białorusi.
Od 1990 roku na trzecim piętrze budynku znów odbywały się nabożeństwa katolickie aż do całkowitego przekazania świątyni katolikom 15 grudnia 1993 roku. W październiku 1997 roku dokonano jej ponownego poświęcenia.
