Armwrestling
Z Wikipedii
Armwrestling (siłowanie na ręce) to typowy sport walki. Pojedynki trwają od kilku sekund do nawet kilku minut.
O zwycięstwie decydują m.in. technika, taktyka, specyficzna siła, szybkość i psychika zawodnika – podobnie jak w zapasach i judo. Walki odbywają się na stojąco przy specjalnym stole przymocowanym do podłoża. Do niedawna walczono również na siedząco, ale obecnie powszechnie stosowana jest pozycja stojąca. Takie ustawienie zawodników jest znacznie efektowniejsze i wymaga od zawodników zaangażowania wszystkich grup mięśniowych.
W zawodach Armwrestlingowych startują kobiety jak i mężczyźni. Startujący podzieleni są na kategorie wagowe i wiekowe. Kategorie dzielą się na następujące:
- juniorzy (do 18. roku życia)
- seniorzy
- mastersi (powyżej 40. roku życia)
- grand masters (powyżej 50. roku życia)
Rozgrywki podzielone są także na lewą i prawa rękę. Dlatego też można być mistrzem na prawą rękę, na lewą zaś nie startować wcale lub zająć odległe miejsce.
Najlepszym dowodem na to, że armwrestling to sport walki są zmagania w kategorii OPEN (czyli walki bez podziału na kategorie wagowe). Przeciwko ponad stu kilogramowym atletom stają sportowcy ważący 60, 70 kilogramów i zdarza się, że odnoszą błyskawiczne zwycięstwo.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Siłowanie na ręce kojarzy się na ogół wszystkim z knajpianą zabawą czy pokazami siłowymi podczas zabaw i festynów. I tak faktycznie było aż do momentu, gdy w 1951 r. dwóch zapaleńców z Kalifornii, Dave Devoto oraz dziennikarz Bili Soberanes, postanowiło zorganizować turniej dla kierowców ciężarówek. Inicjatywę poparły związki zawodowe, i tak odbył się pierwszy w świecie profesjonalny turniej w siłowaniu na ręce. Impreza okazała się tak spektakularnym sukcesem, że dla wszystkich stało się jasne, że oto narodził się nowy sport, z angielska nazwany Armwrestlingiem.
Pod koniec lat 50. zaczęły powstawać pierwsze federacje Armwrestlingu, a w 1962 r. w kalifornijskim mieście Petaluma zorganizowano pierwszy międzynarodowy turniej Armwrestlingu. Dla upamiętnienia tego wydarzenia, wdzięczni sportowcy postawili pomysłodawcom tego wydarzenia (jeszcze za ich życia), pomnik przedstawiający dwóch siłujących się mężczyzn. Od tego też czasu, rozpoczyna się ekspansja tego sportu na cały świat.
We współczesnym świecie nad właściwym rozwojem Armwrestlingu czuwa WAF (World Armwrestling Federation – Światowa Federacja Armwrestlingu). Prezydentem federacji jest Fred Roy z Kanady, a generalnym sekretarzem Willy Deneumostier z Belgii. W skład WAF wchodzi 42 państwa z 5 kontynentów, w tym Polska. Od 1991 r. istnieje EAF (European Armwrestling Federation – Europejska Federacja Armwrestlingu) zrzeszająca 27 krajów, w tym Polskę. Od tego też roku przeprowadzane są mistrzostwa Europy.
[edytuj] Armwrestling w Polsce
Polska wkroczyła do światowej rodziny armwrestlingu dość niedawno, jednak to wejście było bardzo dynamicznie. W Polsce zorganizowano już wiele zawodów rangi krajowej i międzynarodowej, m.in.: Mistrzostwa Polski, Puchary Polski, Mistrzostwa Europy, Puchary Świata Zawodowców oraz najbardziej prestiżowe zawody na świecie – Mistrzostwa Świata.
Polskę na arenie międzynarodowej od 2000 r. reprezentuje FAP (Federacja Armwrestling Polska). Prezydentem FAP jest Igor Mazurenko – czynny zawodnik i światowego formatu działacz Armwrestlingu.
[edytuj] Historia polskiego Armwrestlingu
Historia polskiego Armwrestlingu zaczyna się jednak wcześniej, bo od 1999 r. Wtedy to właśnie Igor Mazurenko, zajmujący się wówczas trójbojem siłowym, otrzymał od Ukraińskiej Federacji Armwrestlingu propozycję przeprowadzenia meczu pomiędzy Polską a Ukrainą. Zawody miały na celu popularyzację tego sportu w naszym kraju. Chętnych było wielu, jednak udział w pojedynku mogło wziąć jedynie 5 zawodników z Polski. W dniu 28 listopada 1999 r., podczas rozgrywania zawodów kulturystycznych, odbył się pierwszy w Polsce turniej w Armwrestlingu pod hasłem "Pojedynek Gigantów". Ukrainę reprezentowali: Anton Sobko (60 kg), Andriej Switłyk (65 kg), Grigori Bondaruk (73 kg). Ich przeciwnikami byli: Daniel Hebel (70 kg), Bartłomiej Babij (90 kg), Robert Grygorcewicz (100 kg), Mirosław Myszke (105 kg) oraz Ireneusz Weber (120 kg). Widząc postury ukraińskich zawodników, kibice uśmiechali się słysząc, że ma to być "pojedynek gigantów". Jakież było zdziwienie wszystkich, gdy okazało się, że Polacy nie wygrali ani jednego pojedynku.
W lutym 2000 r. zorganizowano kolejny turniej z udziałem ukraińskich zawodników, a w marcu oficjalnie zarejestrowano w Gdyni pierwszy polski Armwrestlingowy Klub Sportowy "Złoty Tur". W kwietniu 2000 r. przedstawiciele klubu odwiedzili Moskwę na zaproszenie ówczesnego prezydenta EAF Igora Ahmiedszyna. Profesjonalizm naszych przedstawicieli został wysoko oceniony przez władze EAF, czego wyrazem było powierzenie naszej Federacji, organizacji w Polsce X Mistrzostw Europy w Armwrestlingu.
Mistrzostwa odbyły się w dniach 26 czerwca – 2 lipca w Gdyni. Udział w nich wzięło 160 zawodników z 12 krajów. Polska drużyna składała się z 9 zawodników. Indywidualnie wyróżnili się: Łukasz Krasoń (kat 65 kg) 2-mce, Marcin Kreft (kat. 100 kg) 3 m-ce, Bartłomiej Babij (90 kg) 2 m-ce. W kategorii osób niepełnosprawnych, Polska drużynowo uplasowała się na drugiej pozycji.
Najważniejszym wydarzeniem 2000 r. było przyjęcie Polski do Europejskiej Federacji Armwrestlingu. Podczas kongresu WAF, odbywającego się na Mistrzostwach Świata w Rovaniemi (Finlandia), większością głosów podjęto decyzję, ze Mistrzostwa Świata w 2001 r. odbędą się w Polsce.
W grudniu 2001 r. odbyły się jak do tej pory największe w historii WAF, XXII Mistrzostwa Świata w Armwrestlingu. Do Gdyni zjechało aż 560 zawodników reprezentujących 29 krajów. Kadra Polski liczyła 30 zawodników. Kapituła złożona z trójmiejskich dziennikarzy i włodarzy Gdyni uznała XXII Mistrzostwa Świata za najlepszą imprezę sportową 2001 r.
Od czasu utworzenia Federacji Armwrestling Polska w Polsce powstało kilkadziesiąt klubów profesjonalnie zajmujących się armwrestlingiem. W chwili obecnej (dane na rok 2006) w Polsce funkcjonuje ponad 40 klubów zrzeszających około 500 zawodników. Biorąc pod uwagę ogromne zainteresowanie armwrestlingiem na świecie jest nadzieja, że w przyszłości dyscyplina ta znajdzie swoje miejsce w rodzinie sportów olimpijskich.
[edytuj] Historia Kadry Narodowej
Po raz pierwszy Polska Kadra Narodowa wystartowała w 2000 r. na Mistrzostwach Europy organizowanych w Gdyni. Kadra Polski liczyła wówczas 9 zawodników. Najlepiej zaprezentowali się trzej zawodnicy z Lęborka zdobywając tytuł wice mistrza Europy w swojej kategorii wagowej oraz wiekowej.
System powołań do kadry wygląda następująco: z każdego kraju startującego w Mistrzostwach Europy lub Mistrzostwach Świata może wystartować maksymalnie dwóch zawodników w danej kategorii wagowej. W Polsce o dwa miejsca w danej kategorii rywalizuje się podczas Mistrzostw Polski. Powołanie otrzymują zawodnicy, którzy wywalczyli pierwsze i drugie miejsce. W przypadku rezygnacji lub kontuzji powołany zostaje zawodnik, który zajął miejsce trzecie.
[edytuj] Zawodowy Armwrestling w Polsce i na świecie
Professional Armwrestling League
